S5008160

•icbic, a prostopadłe do terasy, w doić równomiernych odstępach, Osa. da rzymska znajdowała się w południowej części.

Zagrodę otoczoną palisadą ze ścianami wypłatanymi z łoziny, obejmującą 90 m*, odkryła m.in. L. Janśova-Borkowska w Krasowicacłj na południe od Scdlćan (Czechy). O kilku innych wspomina K. Lu. dikovfiky, np. w LovĆickach i Velkich Hośteradkach na Morawach.

Inną osadę z ceramiką celtycką oraz cmentarzysko odkryto w Peł-czyskach niedaleko Wiślicy. Cmentarzysko dość zniszczone znajdowało się na prawym brzegu strumienia. Na północnym stoku lessowego wzniesienia ujawniło się nieco ceramiki oraz dwa bardzo ile zachowane pochówki szkieletowe, nieco dalej również zniszczone 4 groby ciałopalne, według datowania odkrywcy z wczesnego okresu rzymskiego. Datowanie to może ulec lekkiej korekcie, jeśli się ujawni wyraźny związek między tym cmentarzyskiem a osadą. Pełczyska leżą w odległości około 60 km od Iwanowic, gdzie odkryto groby dwu wojów celtyckich z III w. p.n.e.

Poniżej pozionu grobów w Pełczyskach odkryto starszą lateńską jamę z dwoma naczyniami. Jedno było sitowate, w drugim czarnym znajdował się fragment szczęki zwierzęcej. W 1959 r. rozpoczęto badania na osadzie znajdującej się na wzniesieniu lessowym nad strumieniem. Rozróżniono dwa poziomy. W drugim, dolnym znajdowały się skorupy ceramiki lepionej ręcznie, grafitowej, zdobionej pionowymi żłobkami oraz naczyń malowanych typu stradoniekiego. Jedno prostokątne domostwo 3x4 m miało podłogę wytępioną gliną (klepisko). W części południowo-wschodniej widoczne były ślady pieca. Obok niego znajdowała się jama do wygarniania popiołu z paleniska (?), w której odkryto szkielet psa (być może była to ofiara zakładzinowa ?). Tu także znaleziono skorupę celtycką malowaną czerwoną i białą farbą z ornamentem z brunatnych krzyżujących się linii na białym de, Dom ten L, Okuliczowa datuje na 50 r. p,n.e, Fragmenty lepionych ręcznie czarnych lśniących naczyń uzupełniały zawartość wypełń i ska. W warstwie związanej z zarysem domoatwa i jamy znaleziono liczne ułamki naczyń grafitowych z poziomą bruzdą pod krawędzią, ornamentem pionowych żłobków lub miotełkowych na brzuścu. Oba rodzaje ceramiki są, jak się wydaje, sobie współczesne,

W czworokątnym domostwie ziemiankowym (13 m²) zachowany był bruk kamienny, pewna ilość celtyckich, grafitowych skorup toczonych na kole z piorujwym żłobkowaniem, dwie skorupy malowane, skorupy lepione ręcznie ozdobione typowymi listwami plastycznymi typu

pomorskiego. Dużo polepy starannie wygładzonej może pochodzić ze mfcffrrmnego pieca. Były też ślady warsztatu tkackiego.

Drugi dom odkryto w pierwszym roku badań (1958). Był on nieduży (6 Hu ale również posiadał piec, ponadto znajdowały się tam dwie jamy zasobowe.

Badania prowadzone w Pełczyskach w 1964 r. — obok materiału rzymskiego — ujawniły dalsze 3 półziemianki wkopane na metr w ziemię oraz 5 jam gospodarczych. Znaleziona tutaj ceramika w około 80% jest toczona na kole i przedstawia typy celtyckie. Prócz tego znaleziono pierwsze w Maiopolsce fragmenty trzech bransolet szklanych oraz sapropeiitowych. Wedle słów D. Szlifirsklej, która tu prowadziła badania: „Bransolety szklane t sapropelitowe, ceramika toczona na kole,

Hyc. 19.

Schematyczny pian oppidum w Heuneburgu RFN * VI ^w* ^p'ⁿ'^e*

(wg W. Dehna)