Scan 140410 0075

Koszty leczenia

Kolejny poważny problem to bardzo długi czas oczekiwania na zakończenie przez firmę postępowania związanego z już zgłoszonymi wypadkami. Zgodnie z paragrafem 12 „Postanowień w sprawie ubezpieczenia wypadkowego w prowincji Guangdong”, jeżeli zatrudniony ulega wypadkowi i dozna uszczerbku na zdrowiu lub jeżeli w trakcie badań lekarskich, przeprowadzonych zgodnie z ustawą o profilaktyce i leczeniu chorób zawodowych, zdiagnozowana zostanie u niego choroba zawodowa, wówczas pracodawca zobowiązany jest w przeciągu 24 godzin poinformować regionalny organ nadzoru i administracji ds. bezpieczeństwa i higieny pracy, a także właściwy oddział administracyjny zakładu ubezpieczeń społecznych. W terminie 30 dni od wypadku lub zdiagnozowania choroby zawodowej należy w regionalnym organie nadzoru i administracji ds. bezpieczeństwa i higieny pracy złożyć wniosek o kwalifikację zdarzenia jako wypadku przy pracy (lub zaistnienia choroby zawodowej).

Jedna z zatrudnionych kobiet opowiada: „W Foxconnie procedura zgłoszenia wypadku przy pracy jest bardzo uciążliwa. Najpierw trzeba samemu napisać raport z wypadku i przedłożyć go szefom działu do sprawdzenia i zatwierdzenia. Następnie raport przekazywany jest do działu kadr danego sektora przedsiębiorstwa, a potem do działu personalnego całego koncernu. Jest to skomplikowany i bardzo uciążliwy proces. Wiele osób musi w trakcie prowadzenia postępowania wyjaśniającego wyłożyć uprzednio z własnej kieszeni pieniądze na leczenie. Dlatego wielu poszkodowanych nie chce pozostawać w szpitalu na pobyt stacjonarny. Niektórzy są wręcz zmuszeni do wcześniejszego opuszczenia szpitala, mimo że wpływa to na pogorszenie ich stanu zdrowia”.

Zdarzało się, że Foxconn nie wypłacał należycie pieniędzy na pokrycie kosztów leczenia medycznego, dodatku aprowizacyjnego przysługującego w okresie leczenia czy jednorazowego zasiłku z tytułu niezdolności do pracy, względnie samowolnie obniżał ich kwoty. Paragraf 29 „Postanowień w sprawie zapobiegania wypadkom przy pracy” stanowi, że zatrudnieni objęci leczeniem stacjonarnym otrzymują od pracodawcy 70 proc. normalnego dodatku aprowizacyjnego za okres pobytu w szpitalu. 70 proc. normalnego dodatku aprowizacyjnego to w Shenzhen 56 juanów dziennie. Foxconn wypłacał jednak tylko 40 juanów dziennie, a niektórzy musieli niestety sami płacić za swoje utrzymanie.

Wiele wypadków nie zostało wcale zgłoszonych, poszkodowanym nie wypłacono pieniędzy na pokrycie kosztów leczenia ani jednorazowego zasiłku z tytułu niezdolności do pracy przysługującego zgodnie z przepisami osobom, które doznały uszczerbku na zdrowiu.

Ochrona i bezpieczeństwo pracy

Większość kontuzji podczas pracy dotyczyła rąk, kaleczonych zwykle przez maszyny oraz materiały używane w produkcji. Przyczynami wypadków był brak niezbędnego szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, niskie nakłady na odpowiednie zabezpieczenia, a także błędy w procesie tworzenia warunków zapewniających bezpieczeństwo przy wykonywaniu pracy. Z wypowiedzi wielu pracowników wynika, że zanim zdarzył się wypadek, otrzymali jedynie proste szkolenie techniczne. Natomiast w szkoleniu z zakresu bezpieczeństwa pracy brało udział bardzo niewiele osób. Ponadto zdarzało się, że nowe maszyny nie były wcale, względnie bardzo rzadko, poddawane kontroli bezpieczeństwa, jeżeli już to w sposób niedostateczny, a osoby je obsługujące nie były świadome istniejących zagrożeń. Wiele osób, które uległy wypadkowi przy pracy twierdziło, że wydawany pracownikom sprzęt bhp nie dawał rzeczywistej ochrony. Rękawiczki, przeważnie z gumy lub bawełny, były zbyt cienkie i nie wystarczały do ochrony. Wielu pracowników doznało urazu pomimo korzystania ze sprzętu ochronnego. Według ich relacji w niektórych działach sprzętu ochronnego nie było wcale.

Przerażający jest fakt, że Foxconn nie podejmuje prawie żadnych działań w celu zapewnienia bezpieczeństwa pracownikom wykonującym pracę oraz lekceważy szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i ochrony pracy, choć jako pracodawca jest za to odpowiedzialny. Natomiast pracownicy, którzy doznali uszkodzenia ciała, byli wręcz karani naganami, ostrzeżeniami, a nawet wypowiedzeniem. Kto ponosi odpowiedzialność za wypadki przy pracy i bezpieczeństwo zatrudnionych? Czy wdychanie pyłu i trujących gazów spowodowane jest faktem, że pracownicy nie noszą masek, zbyt małych i cienkich? Czy maszyny, które nie przeszły kontroli bezpieczeństwa, zgniatają pracownikom ręce, bo naruszają oni regulamin? Czy ludzie tracą słuch, bo nie noszą wkładek do uszu? Ktokolwiek jest za to odpowiedzialny i tak zrzuca odpowiedzialność na pracowników, którzy płacą za to najwyższą cenę w postaci często nieodwracalnych szkód zdrowotnych, takich jak uszkodzenie części ciała przez maszynę albo zmiany organiczne wywołane kontaktem z trującą substancją. Pracownik Foxconna z Shenzhen-Guanlan sformułował to jasno i wyraźnie: „Pracujemy w sztancowni. Szef często każe nam wykrzykiwać hasła: ‘Chcemy bezpieczeństwa! Chcemy bezpieczeństwa! ’ Nie lubię tych haseł. Bo jeżeli pojawia się problem, to zrzucają całą winę na pracowników, nikt nie próbuje niczego naprawić. Krzyczymy: ‘Chcemy bezpieczeństwa! ’ - a kto go nie chce? Dlaczego w naszej hali produkcyjnej nie mogą po prostu zacząć od maszyn?”.