Gronkowcowe zatrucia pokarmowe
• Źródło zakażenia:
— chory człowiek lub nosiciel (błony śluzowe nosa, jama ustna, otoczenie gruczołów łojowych i potowych, pod paznokciami, zmiany skórne wywołane przez gronkowce)
— chore zwierzę lub nosiciel (głównie krowy chore na gronkowcowe zapalenie wymion)
• Rezerwuar:
— źródła zakażenia,
— otoczenie chorych ludzi i zwierząt,
— pokarmy zawierające enterotoksynę
• Drogi zakażenia to głównie
— powietrzno - kropelkowa (kichanie, kaszel)
— kontaktowa
• Gronkowce rozwijają się bardzo szybko
w pokarmach zawierających duże ilości białka i węglowodanów, np.: lody, masy tortowe itp..
• Gotowanie potraw zawierających już wytworzoną toksynę gronkowcową nie zapobiega zatruciu.
Pokarm, który zawiera enterotoksyny gronkowcowe musi ulec zniszczeniu !
• Warunki konieczne do rozwoju
zakażenia enterotoksyną gronkowcową:
- Bakterie muszą się dostać na powierzchnię pokarmu lub do jego środka;
- Temperatura otoczenia wynosi od 7°C do 46°C;
- Minimalny czas, jaki jest potrzebny do namnożenia się odpowiednio dużej liczby bakterii i wytworzenia enterotoksyny- 4 godziny.
Okres wylęgania 2-8 godzin, średnio 3 godziny. Objawy:
- początek nagły, z ogólnym rozbiciem, gorączka najczęściej nie występuje;
- często dreszcze, nudności, gwałtowne wymioty;
- rzadziej biegunka;
- czas trwania objawów - ok. 24 godz.
Gronkowcowe zatrucia pokarmowe | ||
m w | ||
• Badania laboratoryjne: |
.fi ^ | |
- Wykrycie enterotoksyny w pokarmie podejrzanym; |
Ml { W | |
- Wyhodowanie bakterii - tego samego typu fagowego | ||
w kale lub wymiocinach osób chorych, w razie |
•' ''"'' | |
możliwości w pokarmie podejrzanym, na skórze lub | ||
w nosie osób, które przygotowały pokarm. |
m . A, , | |
- Wykrycie 105 bakterii na 1 g podejrzanego pokarmu. |
: | |
'........... |
6