45
— jony wapnia i magnezu mogą osadzać się na włóknach pranego materiału, pogarszając ich jakość użytkową,
— wzrasta korozja w wymiennikach ciepła wskutek hydrolizy soli magnezu i wzrostu stężenia jonów hydroniowych:
Mg2* + 2 H20 = Mg(OH)2 i+ 2 HjO*,
— powstaje kamień kotłowy, który utrudnia wymianę ciepła.
Przemysł chemiczny i farmaceutyczny stosuje jako rozpuszczalnik wodę całkowicie zdemineralizowaną, chemicznie czystą H20.
Wody bardzo miękkie nie nadają się do picia, są wręcz szkodliwe dla człowieka; jak stwierdzono, ich picie powoduje wzrost zachorowań na choroby serca.
Zmiękczanie wody polega na usunięciu z niej związków wapnia i magnezu. Efekt ten można częściowo uzyskać metodą termiczną lub metodami chemicznymi oraz metodą jonitową.
Polega ona na ogrzewaniu wody do temp. 358-373 K (85 - 100°C). Rozpuszczalne w wodzie wodorowęglany wapnia i magnezu przechodzą w trudno rozpuszczalne, wytrącające się osady według reakcji:
Ca(HC03)2 = CaC03 i + H20 + C021 Mg(HCOj)2 = Mg(OH)2 4- + 2 C021
Metoda ta nadaje się jedynie do wód mających prawie wyłącznie twardość węglanową.
Polega na traktowaniu wody zawiesiną mleka wapiennego Ca(OH)2 i roztworem sody Na2C03. Z Ca(OH)2 zachodzą reakcje, które usuwają twardość węglanową, jony magnezu oraz obniżają zawartość dwutlenku węgla w wodzie:
Ca(HCOj)2 + Ca(OH), = 2 CaCOj 4- + 2 H20 Mg(HC03)2 + Ca(OH)2 = Mg(OH)2 4- + CaC03 4- + H20 + C02 MgCI2 + Ca(OH)2 = Mg(OH)2 4- + CaCl2 MgS04 + Ca(OH)2 = Mg(OH)2 4 + CaS04 C02 + Ca(OH)2 = CaCOj i + H20
Jony węglanowe pochodzące z dysocjacji Na2C03 usuwają z wody jony wapnia:
CaS04 + Na2C03 = CaC03 4. + Na2S04 CaCI2 + Na2C03 = CaCOj 4- + 2 NaCl