Posiada bardzo szeroki zakres działania przeciwbakteryjnego podobny do imipenemu, jest jednak oporny nie tylko na p-laktamazy, ale i na działanie dehydropeptydazy I w kanalikach nerkowych. Dobrze przenika do tkanek, płynów ustrojowych oraz do zmienionego zapalnie płynu mózgowo-rdzeniowego.
Stosowany w posocznicach, zakażeniach dróg moczowych, oddechowych (polecany w zakażeniach wewnątrzszpitalnych) i tkanek miękkich.
Domięśniowo 0,5-2,0 g co 8-12 godzin. Wlew 0,5-1,0 g co 8 godzin. •MERONEM - fioł. (i.v.) 0,5 g i 1,0 g substancja sucha + amp. rozpuszczalnika; fioł. (i.m.) 0,5 g substancja sucha + amp. rozpuszczalnika.
Syntetyczne antybiotyki z jednym układem pierścienia p-laktamowego. Mechanizm działania bakteriobójczego jest taki sam, jak innych antybiotyków p-laktamowych. Wykazują synergizm z aminoglikozydami, penicylinami izoksazolilowymi i metronidazolem.
Charakteryzują je:
>bardzo silne działanie na bakterie G(-), (Proteus, Pseudomonas,), >brak aktywności wobec bakterii G(+), (tlenowych i beztlenowych),
>znaczna oporność na działanie p-laktamaz.
Może być podawany wyłącznie pozajelitowo. Łatwo przenika do tkanek, również do płynu mózgowo-rdzeniowego i OUN. Wydalany przez nerki w postaci niezmienionej. Podstawową jego zaletą, poza małą toksycznością, jest fakt, że nie zaburza prawidłowej flory jelitowej, eliminując jedynie chorobotwórcze szczepy G(-).
Stosowany w ciężkich zakażeniach wywołanych bakteriami G(-), opornymi na inne antybiotyki.
Dorosłym domięśniowo 0,5-1,0 g co 8-12 godzin; w posocznicach 2,0-4,0 g na dobę.
Dożylnie dorosłym i dzieciom starszym 1,0 g co 8-12 godzin. •AZACTAM-fioł. 0,5 g, 1,0 g.