Mirona z z z
dzieciństwie.
Wczesne rozpoznanie i długofalowe leczenie (w tym także leczenie farmakologiczne) pozwalają na lepsze rokowanie, poprawiają jakość życia i wydłużają okres przeżycia.
Duże nadzieje można także wiązać z rozwojem genetyki i metod biologii molekularnej. Ponieważ budowa zmutowanego genu CF została już określona, to stwarza to nowe możliwości leczenia, które będą możliwe - być może - już w ciągu najbliższych lat.
powrót
Możliwe powikłania
• Zapalenie płuc i przewlekłe zapalenie oskrzeli . Rozstrzenie oskrzeli
« Zaburzenia wodno-elektrolitowe . Niedożywienie
• Wypadanie śluzówki odbytnicy
powrót
Badania dodatkowe
Wystąpienie przedstawionych wcześniej objawów nasuwa podejrzenie choroby, ale wstępne rozpoznanie potwierdza się na podstawie dwukrotnie przeprowadzonego „testu potowego", który u chorych na mukowiscydozę wykazuje podwyższone stężenia chlorków w pocie.
Znaczenie pomocnicze mogą mieć badania genetyczne oraz badania elektrofizjologiczne.
powrót
Cele leczenia
Chociaż jest to choroba wieloukładowa, to o jakości i długości życia decydują zwykle zmiany w układzie oddechowym, dlatego też główny cel leczenia stanowi zapobieganie i leczenie zakażeń dróg oddechowych.
Właściwie prowadzona profilaktyka i leczenie pozwalają zapobiegać powikłaniom i opóźnić o kilka-kilkadziesiąt lat rozwój skrajnej postaci choroby.
powrót
Leczenie
Leczenie ma charakter wielokierunkowy i obejmuje leczenie farmakologiczne I dietetyczne oraz codzienne zabiegi fizykoterapeutyczne (terapia oddechowa).
Powinno być ono prowadzone przez zespół specjalistów (przy czynnym udziale rodziców).
Zalecenia ogólne
Niezbędne są codzienne zabiegi fizykoterapeutyczne (drenaż ułożeniowy i oklepywanie) w celu skutecznego odkrztuszania zalegającej w drogach oddechowych wydzieliny.
Utrzymywanie wysokiej wilgotności powietrza (nawilżacze) oraz wypijanie odpowiednich ilości płynów sprzyja odkrztuszaniu wydzieliny. Wskazane są szczepienia ochronne, w tym także coroczne szczepienie przeciw grypie.
Zaleca się systematyczne, ogólnorozwojowe ćwiczenia fizyczne (stosownie do wydolności organizmu).
Ze względu na zaburzenia w trawieniu i towarzyszące często chorobie niedożywienie stosuje się dietę wysokoenergetyczną (z obniżoną zawartością tłuszczów) oraz uzupełniające podawanie enzymów trzustkowych i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach.
Leczenie farmakologiczne
Stosuje się leki mukolityczne, które rozrzedzają zalegającą w drogach oddechowych wydzielinę. Można je podawać doustnie lub wziewnie. Najskuteczniejszym lekiem jest podawana w postaci inhalacji dornaza alfa, która zmniejsza lepkość śluzu. Leczenie prowadzone jest w ośrodkach specjalistycznych i wymaga okresowej oceny jego skuteczności (badania spirometryczne).
Stosuje się także leki rozszerzające oskrzela oraz urządzenia zwiększające skuteczność odkrztuszania (Flutter).
W leczeniu powikłań (zakażeń bakteryjnych) stosuje się pod kontrolą lekarza odpowiednie antybiotyki.
Zaburzenia trawienia wymagają podawania enzymów trzustkowych.