Scan10010 (12)

Europejska Rada Resuscytacji

tępowania w ostrych zespołach wień-podano w rozdziale 3. Natychmiasto-ogólne OZW powinno obejmować:

330 mg podaną doustnie, pokruszoną zioną, tak szybko jak to możliwe,

nę podjęzykowo (tabletki lub spray),

(łub diamorfinę) podawaną dożylnie, mia-ią w celu uniknięcia sedacji lub depresji cacjentów z bólem niedokrwiennym ser-:zjło się lepiej w pozycji półsiedzącej.

przypadkach leżenie na płasko może a ..-wołać dolegliwości bólowe. Rozważ za-leków przeciwwymiotnych szczególnie, skarży się na nudności.

które przeżyły migotanie komór ryzyko wy-• olejnych epizodów jest wysokie, jeżeli nie s ę odpowiedniego leczenia. Tacy pacjenci i wy magają wykonania przezskórnej interwen-vej. pomostowania aortalno-wieńcowego, zeoienia automatycznego kardiowertera-defi-przyczynowe powinno zapobiec wielu wtórzą^- "zymaniom krążenia. Na przykład wczesna, vo prowadzona terapia mająca na celu opty-perfuzji ważnych dla życia narządów może zatrzymaniu krążenia w ciężkiej sepsie. -aganie układu krążenia może obejmować wyśni e zaburzeń wodno-elektrolitowych lub kwa-zasadowych oraz terapię ukierunkowaną na ae pożądanej częstości pracy serca, jego -zutu. Czasem istnieją wskazania do specja-30 monitorowania układu krążenia z uży-cewnika umieszczonego w tętnicy płucnej lub biografii. Właściwe manipulowanie stopniem śnią serca może się wiązać z podawaniem stosowaniem leków działających na naczy-Lek inotropowe i obkurczające naczynia mogą a skazane by poprawić rzut serca i ciśnienie tęt-W pewnych sytuacjach okazuje się konieczne vanie mechanicznego wspomagania krąże-l fj 2-, np. kontrpulsacja wewnątrzaortalna) czy zep serca.

Ocena pacjenta — schemat ABCDE

PODSTAWOWE ZASADY

Ocena każdego pacjenta w stanie krytycznym jest podobna. Podstawowe zasady polegają na:

1.    Wykonaniu oceny wg schematu ABCDE (tj. drożności dróg oddechowych (Airway), oddechu (Bre-athing), krążenia (Circuiation), funkcji centralnego systemu nerwowego CSN (Disability), ekspozycji (Exposure)), w celu postawienia rozpoznania

i właściwego leczenia pacjenta.

2.    Wykonaniu pełnej oceny wstępnej i powtarzaniu jej regularnie.

3.    Leczeniu stanów zagrażających życiu przed przejściem do następnej części oceny.

4.    Ocenie efektów leczenia.

5.    Rozpoznaniu potrzeby wezwania dodatkowej pomocy oraz wczesnym wezwaniu pomocy.

6.    Zaangażowaniu wszystkich członków zespołu co pozwoli wykonywać jednocześnie kilka interwencji, np. badanie, monitorowanie, dostęp donaczy-niowy.

7.    Skutecznej komunikacji.

8.    Ukierunkowaniu wstępnego leczenia na utrzymanie funkcji życiowych i uzyskanie poprawy klinicznej stanu pacjenta. Postępowanie takie zabezpiecza pacjenta do czasu dalszego, bardziej specjalistycznego leczenia.

9.    Pamiętaj: potrzeba czasu by wdrożone leczenie przyniosło efekty.

POSTĘPOWANIE WSTĘPNE

1.    Zapewnij środki ochrony osobistej.

2.    Po pierwsze popatrz na pacjenta i oceń wrażenie ogólne.

3.    Jeżeli pacjent jest przytomny zapytaj go „Jak się pan/pani czuje?” Jeżeli pacjent wydaje się być nieprzytomny lub zemdlał potrząśnij nim

i zapytaj „Czy wszystko w porządku?” Jeżeli reaguje prawidłowo oznacza to, że ma drożne drogi oddechowe, oddycha i ma zachowaną per-fuzję mózgową. Jeżeli wypowiada tylko krótkie zdania może mieć problemy oddechowe. Brak

ALS 9