Scan10039 (6)

■w ezwłocznie po drugim wyładowaniu powróć Hfc> RKO i kontynuuj przez 2 minuty,

■przerwij na krótko zabiegi resuscytacyjne aby I ocenić rytm.

_:rzymuje się VF/VT:

■pccaj 1 mg adrenaliny dożylnie, natychmiast Ipc tym wykonaj trzecie wyładowanie o energii *5-3-360 J dla defibrylatorów dwufazowych B50 J dla jednofazowych),

■podejmij natychmiast RKO i kontynuuj przez 12 minuty,

Bprzerwij na krótko zabiegi resuscytacyjne aby I ocenić rytm.

« nadal utrzymuje się VFAU:

• o:-daj 300 mg amiodaronu dożylnie i natych-

Ł^st po tym wykonaj czwarte wyładowanie ' 50-360 J dla defibrylatorów dwufazowych,

■ 36-2 J dla jednofazowych),

■podejmij natychmiast RKO i kontynuuj przez 12 minuty,

■ipcdaj 1 mg adrenaliny bezpośrednio przed co fcfr jgą defibrylacją (czyli co ok. 3-5 min).

HN: lejne wyładowania wykonaj po każdym ■ dwuminutowych okresów RKO i potwierdze-I n - obecności VFA/T.

■re na monitorze pojawi się uporządkowana BpAiość elektryczna mogąca dać rzut serca Bawdź tętno:

■ jesn jest obecne rozpocznij opiekę poresuscyta-|.cyjną,

■ es brak tętna kontynuuj RKO i przejdź do części algorytmu dla rytmów nie do defibrylacji.

f p^ypadku wystąpienia asystolii kontynuuj KC przejdź do części algorytmu dla rytmów m do defibrylacji.

t cc między przerwaniem uciskania klatki piersio-Irykonaniem defibrylacji musi być jak najkrót-na pewno nie powinien przekroczyć 10 se-t 2>uższe przerwy w uciskaniu klatki piersiowej eszają szansę na wykonanie wyładowania przy-aęacego spontaniczne krążenie.

■\ Europejska Rada Resuscytacji

Bezpośrednio po defibrylacji, bez ponownej oceny rytmu czy badania tętna, podejmij zabiegi resuscytacyjne, rozpoczynając od uciśnięć klatki piersiowej. Nawet gdy defibrylacja się powiedzie i przywróci rytm perfuzyj-ny, bardzo rzadko jest możliwe wybadanie tętna bezpośrednio po wyładowaniu. Opóźnienie wywołane oceną tętna w sytuacji, gdy rytm perfuzyjny nie został przywrócony będzie negatywnie oddziaływać na miokar-dium. Jeżeli rytm perfuzyjny zostanie przywrócony, uciskanie klatki piersiowej nie zwiększa ryzyka nawrotu VF. W przypadku asystolii pojawiającej się bezpośrednio po wyładowaniu, uciskanie klatki piersiowej może — korzystnie — wywołać VF.

Pierwsza dawka adrenaliny jest podawana natychmiast po potwierdzeniu rytmu (VF/VT) bezpośrednio przed wykonaniem trzeciego wyładowania (sekwencja lek-defibrylacja-RKO-ocena rytmu). Kolejne dawki adrenaliny podawane są bezpośrednio przed co drugim wyładowaniem, tak długo, jak długo utrzymuje się VF/VT. Adrenalina powinna być wcześniej przygotowana do podania, tak aby czas pomiędzy zaprzestaniem uciśnięć klatki piersiowej a wykonaniem wyładowania był jak najkrótszy. Adrenalina podana bezpośrednio przed wyładowaniem będzie rozprowadzana dzięki zabiegom resuscytacyj-nym podjętym zaraz po nim. Nie należy opóźniać defibrylacji w oczekiwaniu na podanie adrenaliny, jeśli adrenalina nie jest gotowa na czas, podaj ją po wykonaniu defibrylacji.

W czasie RKO podawaj adrenalinę co 3-5 minut.

Gdy rytm nie do defibrylacji zmienia się na rytm do defibrylacji kolejna dawka adrenaliny będzie podana przed pierwszym lub drugim wyładowaniem w zależności od czasu podania poprzedniej dawki.

Gdy 2 minuty po wyładowaniu rytm zostanie oceniony jako nie do defibrylacji i jest uporządkowany (zespoły wydają się regularne lub wąskie), spróbuj zbadać tętno. Ocena rytmu musi trwać krótko, a tętno należy sprawdzać tylko wtedy, gdy obserwuje się uporządkowany rytm. Jeżeli podczas 2 minut trwania RKO wystąpi uporządkowany rytm, nie przerywaj uciskania klatki piersiowej żeby zbadać tętno, chyba że pojawią się oznaki życia sugerujące powrót spontanicznego krążenia (ROSC).Gdy rytm jest uporządkowany i są jakiekolwiek wątpliwości czy tętno jest obecne, podejmij RKO. Jeżeli stwierdzisz ROSO, rozpocznij opiekę poresuscytacyjną. Jeżeli rytm zmieni się w asystolię lub PEA, postępuj zgodnie z algorytmem dla rytmów nie do defibrylacji (patrz dalej).

Nie ma dowodów, że rutynowa podaż jakiegokolwiek leku antyarytmicznego w czasie zatrzymania krążenia u ludzi zwiększa przeżycie do wypisu ze szpitala.

ALS 39