s 25 Nowa kolezanka i nowy braciszek

Skończyły się dni świąteczne. Heniek musiał wrócić do domu. Piotr i Urszula idą z teczkami aleją bukową do szkoły. Wielki zegar na wieży kościoła wskazuje dziesięć przed ósmą.

Nagle Piotr woła:

—    Urszula, patrz, co za dziwny wóz!

Stają, by się przyjrzeć. Wóz wygląda, jak dom, Ma okna z firankami i dach z kominem. Obok stoją mężczyzna i kobieta o ciemnych, opalonych twarzach. Urszula przyciska się do brata.

—    Cyganie! — szepczą jednocześnie.

Przez okno widzą małą, jak oni, dziewczynkę, która wyskakuje po chwili przed wóz, by się bawić.

—    Ta, to ma dobrze! — wzdycha Urszula. — Zawsze może jeździć i spacerować.

—    Iz pewnością nie musi chodzić do szkoły — dodaje z zazdrością Piotr.

Wybiła ósma.

25