Scan10149 (2)

Rozdział 13. Zatrzymanie krążenia — postępowanie w sytuacjach szczególnych

LECZENIE

Wszystkie zasady dotyczące zapobiegania NZK, prowadzenia podstawowych i zaawansowanych zabiegów resuscytacyjnych dotyczą także pacjenta w hipotermii. Nie należy opóźniać ratujących życie procedur, takich jak intubacja czy uzyskanie dostępu donaczyniowego.

•    Udrożnij drogi oddechowe, jeżeli nie stwierdzasz oddechu prowadź wentylacje używając wysokiego stężenia tlenu. Jeżeli to tylko możliwe używaj ogrzanego (40-46°C) i nawilżonego tlenu. Rozważ ostrożne wykonanie intubacji dotchawiczej, kiedy jest ona wskazana, zgodnie z algorytmem ALS. Procedury te mogą wywołać VF.

•    Oceń tętno na dużych tętnicach, jeżeli to możliwe, oceń także zapis rytmu serca. Wydłuż czas oceny EKG i poszukiwania oznak życia do minuty zanim stwierdzisz, że u pacjenta doszło do zatrzymania krążenia. Jeżeli dysponujesz dopplerowską głowicą USG użyj jej, aby ustalić, czy występuje przepływ krwi w naczyniach obwodowych. Jeżeli stwierdzisz brak tętna natychmiast rozpocznij uciskanie klatki piersiowej. Jeżeli nie masz doświadczenia w ocenie pacjenta albo masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące obecności tętna rozpocznij resuscytacje dopóki nie dotrze bardziej doświadczona pomoc. W ciężkiej hipotermii częstość zarówno oddechów, jak i tętna, może być bardzo wolna, więc do ich oceny będzie konieczny dłuższy czas.

•    Podczas prowadzenia resuscytacji potwierdź wystąpienie hipotermii za pomocą termometru umożliwiającego pomiar niskich temperatur. Pomiar temperatury można wykonać w przełyku, pęcherzu moczowym, odbytnicy lub na błonie bębenkowej. Technika pomiaru temperatury powinna być taka sama w trakcie całej resuscytacji i ogrzewania, aby zapewnić powtarzalność wyników.

•    Częstość uciśnięć klatki piersiowej i wentylacji powinna być taka sama jak w przypadku pacjentów w normotermii (30 : 2). W przebiegu hipotermii może wystąpić sztywność ścian klatki piersiowej, utrudniająca prowadzenie skutecznej wentylacji

i uciśnięć klatki piersiowej.

•    Hipotermia może spowodować to, że serce nie zareaguje na stosowane leki, stymulację elektryczną czy defibrylację. Dochodzi do zwolnienia metabolizmu leków, co może prowadzić do wystąpienia toksycznego stężenia w surowicy leków podawanych wielokrotnie w trakcie resuscytacji. Wstrzymaj się z podawaniem adrenaliny i innych leków dopóki nie ogrzeje się pacjenta do temperatury powyżej 30°C. Kiedy temperatura głęboka osiągnie 30°C należy dwukrotnie wydłużyć czas pomiędzy kolejnymi dawkami leków. Postępowanie takie utrzymuje się do momentu przywróceń prawidłowej temperatury ciała (> 35°C), kiedy r poczyna się podawanie leków w standardowych odstępach czasu.

•    Jeżeli to możliwe podawaj leki przez dostęp ce tralny lub dużą żyłę obwodową.

•    Pamiętaj, że powinno się wykluczyć inne pierw ne przyczyny zatrzymania krążenia (np. przędą kowanie leków, niedoczynność tarczycy lub ur oraz odwracalne przyczyny zatrzymania krążeni (4H, 4T).

•    Prowadź regularne monitorowanie stężenia jon^ w surowicy, glukozy oraz gazometrii, podczas r suscytacji i opieki poresuscytacyjnej, ponieważ mogą wystąpić gwałtowne zmiany wartości tych parametrów.

•    Urządzenia wykonujące analizę równowagi kw wo-zasadowej i gazometrii krwi tętniczej podają wyniki dla temperatury 37°C, jeżeli nie wprawa się innej wartości. Ciśnienia parcjalne tlenu i d tlenku węgla są w przypadku hipotermii niższe, ponieważ rozpuszczalność gazów rośnie wraz z spadkiem temperatury. W praktyce klinicznej di prościej jest wykonywać pomiary dla temperatu 37°C. W takiej sytuacji wyniki należy porówna z odpowiednimi dla tej temperatury normami, ka praktyka umożliwia także porównywanie uzy wanych seryjnie wyników z próbek krwi pobieranych w trakcie ogrzewania.

ZABURZENIA RYTMU_

Wraz ze spadkiem temperatury bradykardia zatokowa przechodzi w migotanie przedsionków (AF), następnie w migotanie komór (VF), prowadząc do wienia się asystolii. Należy postępować zgodnie ze standardowymi procedurami.

Zaburzenia rytmu inne niż VF mają tendencję do moistnego ustępowania po podniesieniu temperat głębokiej i zwykle nie wymagają natychmiastowego leczenia. W ciężkiej hipotermii bradykardia może być zjawiskiem fizjologicznym. W takiej sytuacji sty mulacja elektryczna nie jest zalecana, chyba że b dykardia utrzymuje się pomimo ogrzania pacjenta.

Jeżeli rozpoznasz VFA/T, należy wykonać defibrylacje i Jeżeli VFA/T nadal się utrzymuje po wykonaniu 3 de brylacji, kolejne można wykonać dopiero po ogrzaniu

148 ALS

Polska Rada Resuscytacji