s02

Twórca projektu PM-63

Piotr Wilniewczyc urodził się w 1887 r. aa Syberii w okolicy Irkucka. Ukończył studia w Instytucie Technologicznym w Petersburgu, a następnie w 1915 r. — Kurs Michałowskiej Szkoły Artylerii. W latach dwudziestych był kierownikiem laboratorium Mechanicznego Badania Prochów w Boryszewskiej Fabryce Prochu koło Sochaczewa Później wykładał w Oficerskiej Szkole Artylerii w Toruniu. Od roku 1928, aż do wybuchu II wojny światowej. pracował jako ekspert i doradca państwowych wytwórni uzbrojenia. Brał udział w krajowych i zagranicznych strzeleckich konkursach, m.in. w krajach europejskich, Bliskiego Wschodu, Ameryki Południowej i innych, jako ekspert i kierownik ekipy. Jest autorem licznych prac z dziedziny konstrukcji i balistyki broni strzeleckiej. Skonstruował wspólnie

Piotr Wilniewcrye

z J. Skrzypińskim pistolet VIS wprowadzony przed II wojną światową do uzbrojenia Wojska Polskiego. Współpracow'ał także przy opracowaniu pierwszego polskiego pistoletu maszynowego MORS. którego produkcję uruchomiono tuż przed wybuchem II wojny światowej, wykonując tylko 50 egzemplarzy tej broni. Wyprodukowane pistolety maszynowe MORS zaginęły niestety w okresie okupacji hitlerowskiej; nie odnaleziono również dokumentacji technicznej tej broni. Od 1945 r. P. Wilniewczyc prowadził wykłady w Politechnice Łódzkiej, a od roku 1948 jednocześnie i w Politechnice Warszawskiej. W 1959 r. wykładał w Wieczorowej Szkole Inżynieryjnej w Poznaniu, a póź

niej w Politechnice Poznańskiej. W ostatnich latach swego życia był kierownikiem Zakładu Konstrukcji Urządzeń Automatycznych przy Katedrze Urządzeń Mechanicznych Politechniki Warszawskiej. Napisał dwie książki:    Broń strzelecka

(1955 r.) i Broń samoczynna (1958 r.). Zmarł w 1960 roku w Warszawie.

Charakterystyka ogólna PM-63

Pistolet maszynowy PM-63 jest ręczną bronią palną służącą do rażenia nieprzyjaciela ogniem pojedynczym lub seryjnym na odległość do 200 m. Jest to broń indywidualna. to znaczy, że uzbrojony w nią żołnierz ma również przy sobie amunicję do tej broni. W przeciwieństwie do broni zespołowej (karabin maszynowy, działo), która obsługiwana jest przez dwóch lub więcej żołnierzy, broń indywidualną obsługuje jeden żołnierz.

Opracowany w kraju 9 mm pistolet maszynowy wł 1963, którego długość w stanie złożonym wynosi około 33 cm, jest jednym z najmniejszych pistoletów maszynowych na świecie. Broń ta przypomina swą budową raczej pistolet automatyczny niż broń maszynową, w której cykl strzału po naciśnięciu spustu może się powtarzać samoczynnie, aż do wyczerpania amunicji w magazynku lub zwolnienia spustu.

Pistolet maszynowy PM-63 działa podobnie jak większość pistoletów maszynowych, tj. na zasadzie wykorzystania energii odrzutu swobodnego zamka. Stosuje się do niego nabój pistoletowy kalibru 9 mm.

Pistolet PM-63 ma stosunkowo niewielki ciężar, wynoszący bez amunicji 1.60 kG; jest to więc broń tylko o około 30% cięższa od pistoletu automatycznego lub rewolweru. Pistolet PM-63 jest jednocześnie lżejszy o około 50% od przeciętnego „normalnego" pistoletu maszynowego, którego ciężar wynosi zwykle od 3 do 4,5 kG. Porównanie tych ciężarów z jednoczesnym uwzględnieniem małych wymiarów świadczy, że PM-63 jest bronią pośrednią między „normalnym" pistoletem maszynowym a pistoletem automatycznym.

Najważniejszymi charakterystycznymi cechami PM-63, wyróżniającymi go wśród większości innych pistoletów maszynowych. są: niekryty, tworzący górną część broni, zamek oraz spust, umożliwiający natychmiastową zmianę rodzaju ognia — z pojedynczego na seryjny — bez oddzielnego przełącznika.

PM-63 charakteryzuje się ponadto bardzo dobrym skupieniem pocisków przy ogniu seryjnym prowadzonym w postawach mało statecznych (stojąc, klęcząc).