Edytory tekstu 77
które zajmie się dalszym formatowaniem. Przykładowo, aby sformatować licencję public domain (znajdującą się w katalogu /usr/doc/shadiSw-utils), ograniczając szerokość wiersza do 40 znaków, skorzystamy z flagi -w polecenia fint, a następnie używając potoku przekażemy dokument do programu pr, który wprowadzi 15-znakowy margines z lewej strony tekstu:
# fmt -w 40 <LICENSE | pr -o 15
You may make and qivc away verbatim copies of the source form ot the Standard Version of this Package without restriction, provided Lltau you duplicate all of the original copyright noticcs ar.d associatcd disclaimcrs.
You may apply bu9 fixe.s, portability fixes and other modifications dcrived from the Public Domain or from the Copyright Holder.
A Package modified ir such a way shall still be cortsidered Lite Standard Version.
Podobnie jak w poprzednim przypadku, przedstawiliśmy tylko fragment wydruku.
Praca z programami służącymi do elektronicznego składu tekstu, jak grof f czy Tex, dzieli się zazwyczaj na trzy etapy:
1. Wprowadzenie tekstu przy użyciu dowolnego edytora. Wewnątrz tekstu należy umieścić polecenia dla programów składu.
2. Uruchomienie na gotowym tekście programu składu, który wygeneruje sformatowany dokument.
3. Przejrzenie gotowego dokumentu w poszukiwaniu błędów.
Kolejne podrozdziały opisują formatowanie tekstu za pomocą programów grotf i TeX.
Program groff
Program groff, wchodzący w skład archiwum GNU. formatuje dokumenty zgodnie ze specjalnymi poleceniami noszącymi nazwę makrodcfinicji (w skrócie makr). Istnieje gotowy zestaw makr groff, o nazwie man, służący do formatowania stron podręcznika. Przykładowo, aby sformatować i wyświetlić stronę podręcznika polecenia cat, można użyć dowolnego z trzech poniższych poleceń: