Praktyka pisania pracy
w edytorze tekstu Word i wydruku. Zaleca się stosowanie wyłącznie typowych krojów czcionek, zwłaszcza Times New Roman 12p z odstępem między wierszami 1,5 linii. W niektórych fragmentach tekstu można odstęp między wierszami zmniejszyć do 1 linii, np. gdy podajemy dłuższy cytat, podpis pod rysunkiem, tekst tytułu tabeli, legendę wzoru matematycznego lub spis literatury. Ogólnie jednak tekst nie powinien być zbyt „zbity” bowiem utrudnia to jego czytanie. Odstępy pomiędzy poszczególnymi fragmentami rozdziału, między tytułem a początkiem wiersza oraz między tytułami podrozdziałów a początkiem wiersza powinny być zwiększone, dla uwypuklenia tytułu lub podtytułu. Warto również wyróżnić poszczególne akapity większym odstępem niż pomiędzy wierszami lub wcięciem.
Powszechnie przyjmuje się za Polską Normą [PN-85/N-09126], że na każdej stronie powinno być 30 wierszy, a w każdym z nich po 65-70 znaków maszynowych. Z tej samej przyczyny należy stosować justowanie tekstu, przy czym początek akapitu powinien zaczynać się niewielkim (ok. 1 cm) wcięciem. Formatując stronę należy pamiętać o zachowaniu marginesów, zwłaszcza lewego i prawego, najlepiej wielkości 2,5cm. Często dyplomanci nie przestrzegają tego warunku, szczególnie w trakcie sporządzania tabel i rysunków. Z tego powodu zdarza się, że w trakcie prac introligatorskich zbyt duże tabele lub rysunki są obcinane, albo też po zszyciu nie są w całości czytelne. Nie należy również zapominać o numeracji stron, które najczęściej umieszcza się na dolnym marginesie z prawej strony, gdyż w przypadku maszynopisów pisanych jednostronnie jest to najwygodniejszy sposób. Numeracja pracy winna być ciągła. Dobrze widziane jest również korzystanie z nagłówków, które mogą na przykład być zgodne z treścią aktualnego tytułu podrozdziału.
Nie ma ścisłych zaleceń, co do objętości pracy, ale zwykle prace inżynierskie i magisterskie mają od 50 do 100 stron. Ważne jest zachowanie odpowiednich proporcji pomiędzy częściami pracy: analiza stanu istniejącego, literatury oraz tło badań nie powinny przekraczać 40% objętości pracy, część zasadnicza wraz z omówieniem metod badawczych winny stanowić co najmniej
109