5409390807

Praktyka pisania pracy

poszczególne fiszki ułożyć w oznaczonym porządku według pewnej linii wiodącej - dowolnego, jednak istotnego dla danej tematyki kryterium logicznego. Może to prowadzić do wydzielenia pewnych podgrup, które utworzą podrozdziały. Należy zwrócić uwagę, że podrozdziały dzielą rozdział tworzą więc zawsze co najmniej dwa lub więcej rozdzielnych fragmentów paragrafu. Istotą dzielenia jest zamiar wskazania na różne aspekty tematu, więc nie powinno się zdarzyć, że rozdział jest „podzielony na jeden podrozdział”. Jest to błąd logiczny wskazujący na brak uzasadnienia do wydzielania tego fragmentu. Z tego wynika oczywisty wniosek, że podparagrafów musi być więcej niż jeden. Poza tym - czy można coś podzielić na jedną część?

W sytuacjach, gdy zależy nam na podkreśleniu znaczenia jakiegoś fragmentu tekstu nie zawsze musimy uciekać się do dzielenia. Niekiedy korzystnie jest wytłuścić lub w inny sposób drukarski podkreślić dany fragment. Oczywiście nie może to z kolei dotyczyć kilku stron, raczej kilku zdań.

Po    takim wstępnym    przygotowaniu    należy zacząć pisać.    Wielu

dyplomantów ma z tym największe trudności. Warto więc ich pocieszyć, że mało jest    autorów, którzy    piszą od razu    ostateczną wersję    swego

dzieła i mało jest dzieł, które w ten sposób powstały. Z zasady pisze się tzw. pierwszą wersję, która następnie jest cyzelowana. Dobrą zasadą jest odkładanie napisanego fragmentu na kilka dni, nawet tygodni jeżeli takim czasem dysponujemy, aby duma autora z dzieła nieco przybladła (tak jak i pamięć tego,    co    tam napisano).    Wówczas czyta    się swój tekst z mniejszym

zaangażowaniem, niekiedy pewnym zdziwieniem i odkrywa się lapsusy językowe, dostrzega    niekonsekwencje    i    inne potknięcia,    których czytając „na    gorąco”

nie zauważa się. Jest to uzasadnione, bowiem bezpośrednio po napisaniu swego tekstu autor nie czyta go, a raczej przypomina sobie co chciał napisać. Zazwyczaj też nieświadom jest tego, że czyta pobieżnie i nie dostrzega błędów.

Ważne jest więc, aby tworzyć korpus pracy, który następnie stopniowo się wypełnia i obudowuje. Jest to szczególnie zalecane współcześnie, gdy stosuje się do tego celu komputer. Posługując się współczesnymi edytorami tekstu można dowolnie modyfikować tekst, wklejać fragmenty lub wycinać je.

93