SDC10515

35

Kraj tysiąca bogów

23.    Menhit, „Wojowniczka”, bogini walki. Setis I w scenach przedstawiających bitwy nosi przydomek „Kochany przez Menhit". Z boginią wiąże się także zionący ogniem ureusz. Przedstawiana jako kobieta o lwiej głowie, na której pręży się święta kobra (ureusz).

24.    Meret, bogini muzyki świątynnej i śpiewu religijnego. Przedstawiana jako kobieta ze wzniesionymi w górę rękami, którymi uderza w rytm muzyki. Jako atrybut często umieszczano na jej głowie herbowe rośliny Dolnego lub Górnego Egiptu. Szczególną rolę odgrywa przy obchodach królewskiego jubileuszu.

25- Mantu, „Dziki”, bóg walki i wojny. Przedstawiany najczęściej jako mężczyzna z głową sokoła, ozdobioną dyskiem słonecznym z dwoma piórami.

26.    Mut, „Matka”, w Tebach czczona jako małżonka Amona. Zazwyczaj przedstawiana jako kobieta z podwójną koroną na głowie.

27.    Nefertum, „Przepiękny”, jest uosobieniem pralotosu. Przedstawiany najczęściej w ludzkiej postaci z kwiatem lotosu na głowie, ale występuje również jako lotos. Od czasów Nowego Państwa tworzył w Memfis triadę wraz z Ptahem i Sachmet.

28.    Neit, „Straszna”. Dwie skrzyżowane strzały na tarczy, którą trzyma w ręku albo nosi na głowie, określają ją jako boginię wojny. Jest też prabóstwem i boginią stworzenia (w tej roli przedstawiana często w męskiej postaci). Głównymi ośrodkami kultu Neit byty Sais i Esna.

29-30. Neftyda, „Pani domu”, jest siostrą Izydy i Ozyrysa oraz siostrą i małżonką Seta. Wspólnie z Izydą chroni zmarłych i pomaga podczas ceremonii zmartwychwstania. Przedstawiana w ludzkiej postaci; rzadko występuje sama, czczona zazwyczaj razem ze swoją siostrą Izydą.

31.    Nut, bogini nieba; jako nieboskłon wygina się łukiem nad Gebem, bogiem ziemi. Wieczorem rodzi gwiazdy, a rankiem słońce, które wieczorem znowu połyka. Jako bogini umartych przyjmuje w siebie ich ciała.

32.    Ozyrys, według Plutarcha został zamordowany przez swego wrogo usposobionego brata Seta. Jego siostra i małżonka poskładała kawałki jego ciała i ponownie je ożywiła. W ten sposób Ozyrys zwyciężył Seta i został panem królestwa umarłych i sędzią zmarłych. Śmierć i zmartwychwstanie były związane z rytmem przyrody. Przedstawiany zazwyczaj w postaci ludzkiej, w całunie. Jego atrybutami są zakrzywione berło i bicz.

33.    Ozyrys jako filar Dżed, który interpretuje się jako kręgosłup boga. Postawienie filaru symbolizowało zwycięstwo Ozyrysa nad Setem. Filar Dżed, oznaczający „trwanie”, był często używanym amuletem.

34.    Ptah, patron rzemieślników i bóg stworzenia, który miał stworzyć świat mocą słowa, należy do największych bóstw Egiptu. Przedstawiany zazwyczaj w ludzkiej postaci z głową nakrytą przylegającym czepkiem.

35.    Ptah-Sokar, połączenie Ptaha i Sokara.

36.    Re-Harachte, bóg słońca Re w swojej dziennej postaci.

37.    Renenutet, „Kobra-karmicielka", bogini zbiorów, często przedstawiana jako kobieta z wężem na głowie.

38.    Sachmet, „Najpotężniejsza", zsyłała choroby, które potrafiła też uleczyć. Ze swej istoty była przede wszystkim groźną silą, jako Oko Słońca boga Re przynosiła zniszczenie. Najczęściej przedstawiana jako kobieta z głow^rą lwa. Najważniejszym miejscem jej kultu było Memfis, w którym razem z Ptahem i Nefertumem tworzyła triadę.

39.    Satet, „Z wyspy Sehel”, bogini o ludzkiej postaci, na głowie nosi koronę Dolnego Egiptu i dwa rogi antylopy. Czczona zwłaszcza na wyspie Elefantynie.

40.    Selkis, „Która pozwala oddychać”, bogini o ludzkiej postaci ze skorpionem na głowie. Od czasów Średniego Państwa razem z Neit i Neftydą ochraniała kanopy z wnętrznościami zmarłych; od czasów Nowego Państwa - także sarkofagi.

41.    Seszat, bogini pisma i wiedzy, często występuje w towarzystwie boga Thota. Posiada ludzkie kształty, a na głowie nosi symbol, którego znaczenie do dziś pozostaje nieznane.