Religia
władanie pustynie i obce kraje, a także miał objąć na barce słonecznej role obrońcy Re przed ziem. Ugoda przyniosła rozejm w walkach między bogami. Jednak w Okresie Późnym, kiedy Egipt przesiał już być geograficznie izolowany i doświadczał ciężkiego losu kolejnych obcych okupacji. Set (jako bóg reprezentujący obce kraje) stał się w oczach Egipcjan postacią demoniczną.
W przedstawieniu różnorodnych etapów, postaci i epizodów / dziejów bogów znajdowały wyraz poważne problemy życiowe każdego Egipcjanina. Horus i Set pozostawali bogami władzy królewskiej, ale na poziomic mitycznym stali się również aktorami dramatu życia i śmierci każdej jednostki ludzkiej. Każdy Egipcjanin liczył na wskrzeszenie po śmierci, odwołując się w swych nadziejach do przykładu dobowego cyklu Słońca i historii Ozyrysa. Słońce przynosiło zmartwychwstanie ze strony niebios, natomiast ()/vrys reprezentował oddolny kierunek wskr/cs/cnia ciała. Sprawiał, że rośliny odr.id ał\ -1 ■ każdego roku. a gleby stawały się żyzne pod uprawy; przynosił obietnicę nowe; . nawet po poćwiartowaniu, będącym najstraszniejszą formą śmierci.
|v |\ która pozwoliła jej ożywić Ozyrysa i bronić małego łiorusa przed
umożliwiała rozwiązywanie ludzkich problemów Śmierci i chorób. nvm centra kultowe ł/ydy przezywały ogromny rozwój: byty to zwłaszcza scit cl-Hagar w Delcie, a tak/e na wy spie Filc przy południowe) granicy j , •>; świątynia I/ydy - ostatnie miejsce starocgipskiego kultu - została
żarn. ■ ,c/ Kościół chrześcijański na rozkaz cesarza bizantyńskiego Justyniana
Wielki', i < k (ironną moc bogini można było wykorzystać, posługując się symbolem tu. znanv tr< w cgiptoiogn jako _węzeł Izydy" Był to amulet podobny do hieroglifu anch oznaczającego życic i zapewne przedstawiający zawiązane ubranie. Stylizowaną formę miał również amulet najbardziej charakterystyczny dla Ozyrysa - filar tkrd (‘trwałość*) symbolizujący cechę nieprzemijającego przetrwania: mc ma pewności, co dokładnie ten amulet przedstawiał, a interpretacje są bardzo różne (od pnia drzewa po kręgosłup). Oba znaki; ///1 dzrd należały do najpopularniejszych motywów wśród egipskich amuletów j w egipskiej sztuce, świadcząc o sile wiary w bogów i boginie jako gwarantów życia doczesnego i pozagrobowego.
Każdy człowiek dą/yi do utożsamienia się po śmierci z Ozyrysem, aby zapewnie sobie zmartwychwstanie, toteż od czasów Średniego Państwa Abydos i Busms stały się ośrodkami religijnymi o znaczeniu ogólnonarodowym, każdy, kto mieszkał w pobliżu lub przybywał tam w sprawach urzędowych, uczestniczył w Abydos w inscenizacjach śmierci. pochówku i wskrzeszenia boga. Jeżeli przebywający tam dostojnik dysponował odpowiednimi środkami, mógł zapłacić za wystawienie przy (rasie procesji steli lub kaplicy ofiarnej, aby uczestniczyć w obchodach świąt o/ynańskich i składaniu ofiar przez całą wieczność. W scenach malowanych na ścianach kaplic grobowych w Tchach i innych nekropolach przedstawiano często zmarłego w drodze do Busms i Abydos Istnienie (ego rodzaju scen pogrzebowych doprowadziło do powstania błędnego przekonania o istnie niu w starożytności pielgrzymek podobnych do praktyk obecnych w judaizmie, chrześcijaństwie i islamie. W rzeczywistości mc mamy żadnych świadectw na to. ze łgipcjame wyruszali z rodzinnych miast w drogę do Abydos, aby w ziąć tam udział w wydarzeniach religijnych. Wydaje się jednak, ze uczestniczyli w obchodach świąt, jeżeli akurat pr/eby-