846
O KLEJNOCIE
Jerzy Chodkiewicz który trzymał Rosyą, był brat rodzony tegoż Jana, który także miał potomstwo. Siostry ich były: kniehini Jarosławowa, księżna Czartorej-ska, Leśniowolska podczaszyna i starościna rodelska, Paco w a wojewodzina witepska.
Hreory Chodkiewicz kasztelan wileński, był i hetmanem nawyższym wielkiego księstwa litewskiego, który zostawił dwu synów: Alexandra starostę gródeckiego, ster iii i decessit.
Andrzeja, był podstolim wielkiego księstwa litewskiego, steriliś decessit.
I córka, ks. Romana Sanguszka żona, która zostawiła potomstwo, na które ta majętność przypadła. Ci mają inszy herb na grabstwo Gryfa, u którego w hełmie gryf z mieczem dobytym na koronie, acz tego dostatecznie nie wiem, jeśli wszystkim należy.
Są tamże w tern księstwie domy drugie, które tego herbu Kościesze rzeczonego używają, wszakoż ja o nich prze dalekość i szerokość księstwa tego wiedzieć nie mogę, tylko Karwitowie z powiatu grodzińskiego, z których jeden N. był przy Janie Zborowskim kasztelanie gnieźnieńskim, etc. Mąż we wszelakich posługach pana swego godny, który i w potrzebach rycerskich, i w innych potocznych był u tego kasztelana niepoślednim.
HERBU DĄBROWA w litewskiem księstwie używa dom możny Kiszków, którzy idą z narodu polskiego, tylko za dzielnością przodka przyszli do wielkiej majętności w onym kraju, byli to właśni Zgierscy, z których jeden pojął z wielką majętnością córkę Piotra Białego hetmana księstwa onego. Obaczywszy własność herbu, czytać będziesz o przodkach i o potomstwie, które ja znać mogę, także i o niem wiedzieć.
Wspomina Miechowita hetmanem za Alexandra Kiszkę Stanisława, który idąc przeciwko poganom w drodze zachorzał, miejsce swe zlecił Michałowi Glińskiemu, który fortunnie pogany poraził, których było piętnaście tysięcy, wszyscy zbici, tylko dwa kniakowie (sic) na błota uszli, a potem w nocy uciekli, dwanaście tysięcy z tej tam bitwy samych koni przygnali naszy, trupi zbici na kilka mil jeden podle drugiego leżeli.
O tymże czyni wzmiankę tenże historyk za Zygmunta króla temi słowy: Missus est itern a rege Kiszka cum lithuanicis ac polonicis copiis versus Wosniam Moschorum arcem, hic cderiter quae circa eam arcem essent, ferro flammague dbsumpsit. O tern gdy znać dano wielkiemu kniaziowi, wielkie wojsko przeciwko Kiszce wyprawił. Król także Zygmunt nie mieszkając, obawiając się jakiej klęski na ludzie swe, skoro mu Kiszka oznajmił że lud wielki moskiewski do niego ciągnie, wyprawił Mikołaja Firleja hetmana polskiego z więtszym ludem do niego. Czego Moskwa od szpiegów się dowiedziawszy, nazad ustąpiła. O tern będziesz miał w historyi szerzej. To było w roku 1508.
Tegoż albo syna jego ciało leży w Wilnie na zamku w kościele, był wojewodą wi-tepskim i starostą bracławskim, umarł roku 1551 dnia pierwszego listopada.
Mego wieku byli ci ludzie w tym wieku możni. Naprzód: Mikołaj był wojewodą podlaskim^ starostą bielskim, drohiezyńskim. etc.