s07 (13)

pórkami -zamiast materiału wybuchowego), a próbę szczelności wewnętrznej — ciśnieniem powietrza 1,5 kG/cm².

Wewnętrzna powierzchnia głowy bojowej jest pobielana, a ponadto komorę ładunkową pokryWa się lakierem zawierającym kwas. Po napełnieniu materiałem wybuchowym sprawdza się wagę głowy ustalając normy wagi ogólnej, wielkości wzdłużnego i poprzecznego położenia środka ciężkości, jak również dozwolonego przechyłu.

ZBIORNIK POWIETRZA jest pomieszczeniem na sprężone powietrze, potrzebne do napędu silnika oraz mechanizmów pomocniczych torpedy. Pojemność zbiornika wynosi 608 1, a ciśnienie powietrza — 190 kG/cm². Zbiornik powietrza pod względem objętości i długości jest największym członem torpedy i wraz z głowicą ćwiczebną pozwala uzyskać pożądaną dodatnią pływalność przy końcowym przebiegu torpedy. Wskutek tego waga zbiornika, a więc i grubość ścianek, musi być minimalna, o ile na to pozwala zachowanie niezbędnego zapasu wytrzymałości materiału. Grubość ścianek zbiornika wynosi 11,2 mm i wytrzymuje ciśnienie 2,3 raza większe od ciśnienia roboczego 190 kG/cm².

Zbiornik powietrza jest walcem wykonanym ze stali chromoniklowej, do którego na obu końcach wkręcone są denka.

Wkręcanie przeprowadza się na gorąco przy temperaturze topienia się ołowiu. Gwint denka ma kształt gwintu trapezowego ze skośnie ściętym bokiem, co pozwala na dokładne wymierzenie gwintu i samouszczelnienie denek przy wewnętrznym ciśnieniu powietrza w zbiorniku, a także obniża działanie na zbiornik sił promieniowych od znajdującego się wewnątrz ciśnienia. Przedni koniec zbiornika ma 28 otworów służących do połączenia głowy ćwiczebnej lub bojowej. Poza tym znajdują się tam 2 poprzeczne otwory, z których górny służy do wkładania specjalnej przetyczki podtrzymującej głowę torpedy podczas przykręcania śrub łącznikowych, dolny zaś — do ujścia wody znajdującej się między denkiem zbiornika a denkiem głowy.

PRZEDZIAŁ NAPĘDOWY. W miarę zbliżania się do rufy konstrukcja torpedy staje się coraz bardziej skomplikowana. W części silnikowej bowiem znajdują się zbiorniki płynów, mechanizmy napędowe, kierunkowe, głębokościowe. To wszystko zminiaturyzowane, z dziesiątkami mechanizmów pomocniczych, regulatorów, zaworów, ciągów, których omówienie budowy, zasady działania i wzajemnych współzależności wymaga ogromnego opisu i kilkudziesięciu rysunków. Zawarty tu opis stanowi wielki skrót, przedstawiający jedynie ogólny obraz tej części torpedy.

Wyrzutnia na polskim kutrze torpedowym (na pierwszym planie)

7