24 Rozdział L Stygmatyzaga społeczna. Wprowadzenie
Stygmat nie stanowi de facto opisu osoby czy grupy, staje % rodzajem kreowania rzeczywistości i to w dwojakim sensie -tywnym bądź subiektywnym. Ktoś, kto urodził się z matki Źydadg. jest, obiektywnie rzecz biorąc, Żydem, jakkolwiek może. się czuć ę Amerykaninem. Ktoś, kto ma nadwagę (niepełnosprawność), mak też wcale nie czuć się otyłym (niepełnosprawnym). Istnieją jednak negatywne nastawienia otoczenia społecznego, określony tihnt wokół grupy postrzeganej jako „gorsza". W tym sensie jean-fatf Saitre (1992) mówił o „antysemityzmie, który stwarza Żydów", kiedy definiował Żyda jako człowieka, „którego ima uważają za Żyda"
jak stwierdza Paul Spicker (1984): „Stygmat stanowi część język? potocznego i podobnie jak inne określenia z potocznego język* m jest wyraźnie sprecyzowany, ale jest używany w sposób tsmadMająty bycie zrozumianym przez innych**.
Można wskazać na kilka przykładów goiowim? MMiaiefo terminu w języku prasowym i w badaniach naukowych.
Oto komentarz do projektowanej ustawy dotyczącej karania propagujących faszystowski lub owy totalitarny ustrój państwa i aa wołujących do nienawiści na de różnic rasowych, narodowościowych etnicznych lub wyznaniowych; „Tego rodzaju działania wpisują ssę płynnie w wartki nurt zarzutów, jakie wobec obozu narodowego wysuwane są nieustannie. Celem jest wyrugowanie, przy użyciu prawa karnego, osób i środowisk mmi stygmatyzowanych* łjSaczer biec” 2001, nr 8-10).
Pisząc o edukacji wielokulturowej, Brunon Barta (1997, $, 13) stwierdza, iż musi ona; „uwrażliwiać wychowanków na problem stygmatyzacji grup etnicznych (zwłaszcza nowo przybyłych emigrantów) nawet, jeśli sytuacja tego wymaga, w ukrytej formie ". Autor słusznie używa tu określenia „stygmaryzacja", prawdopodobnie w odróżnieniu od sporadycznych praktyk jawnej agresji i dyskryminacji
e*l
fśfl
$2|
p*
M
tą
:
m
m
4
4
I
i|