skan0064 (2)

Termodynamika chemiczna 67

3,33

3,34

3,35

3,36

3,37

1000/7

Rys. 3.7

I    zasadę termodynamiki można porównać do bilansu energetycznego. Gdy układ (1), w wyniku jakiegoś procesu, oddaje do otoczenia (2) pewną ilość ciepłą to jego energia maleje, a energia otoczenia rośnie o tę samą wartość: AU(\) = = -AU{2) dla V = const lub AH{ 1) = -AH(2) dla p = const. Nie wiemy jednak, które z nich ma zyskać energię, a które mają stracić. O kierunku samorzutnego przebiegu procesu decyduje dopiero TT zasada.

II    zasada termodynamiki może być sformułowana na podstawie określenia podanego bądź przez Clausiusa: „nie jest możliwe w procesie cyklicznym przeniesienie ciepła z ciała o niższej temperaturze do ciała o wyższej temperaturze bez wykonania pracy w układzie”, bądź przez Thomsona (lorda Kelvina): „nie jest możliwe w procesie cyklicznym pobranie ciepła z ciała o wyższej tempera-mrze i jego zamiana na pracę bez utraty pewnej ilości ciepła w ciele o niższej Temperaturze”.

Entropia Ó jest funkcją stanu, której wartość w^r procesach samorzutnych •\zrasta. W procesie odwracalnym biegnącym w układzie zamkniętym różniczkę entropii określa równanie

(3.34)

^uk “ Qe\!T,

w którym O_el oznacza elementarne ciepło wymienione pomiędzy układem a otoczeniem w przemianie nieskończenie małej, w temperaturze T.

W procesie nieodwracalnym

(3-35)

Różnicę między różniczką entropii a ilorazem Q_C\!T określa się jako d_xS i nazywa produkcją entropii