skanowanie0019 (55)

76 Anna Burzyńs/M

programową (a właściwie jej brak) można uznać za pierwowzór specyficznych właściwości obecnej teorii kulturowej. PrzekoJ nanie o całkowitym rozpadzie jedności kultury angielskiej na wielość różnorodnych i często całkowicie niezbieżnych ze sobą obiegów kulturowych przełożyło się na specyfikę aktywności Centrum, które charakteryzowała daleko posunięta różnej rodność - tak metod, jak i podejmowanych problemów i zgad-nień. Zajmowało się ono właściwie wszystkim, co mogło dotyczyć bardzo szeroko pojętej kultury - od reklamy, poprzez media, style życia, do subkultur młodzieżowych, mody itp. Poważna analiza problemów konstrukcji znaczeń kulturowych rozpoczęła się jednak dopiero wraz z wejściem teoretyków skupionych wokół czasopisma „Screen” — Stevena Heatha, Colina McCabe’a oraz Jacąueline Rosę, którzy połączyli w swoich badaniach metody wywiedzione z maksizmu (zwłaszcza poglądów Louisa Althussera), psychoanalizy (w szczególności Laca-nowskiej) i semiotyki. Zwłaszcza połączone wpływy Althusse-rowsko-Lacanowskie stworzyły w tym przypadku podwaliny pod jedną z kluczowych dla tej grupy badaczy teorii o koniecznym konstruowaniu podmiotu przez ideologię, utożsamianą z kulturą.

Po osłabnięciu energii angielskich badań kulturowych wraz z nadejściem thatcheryzmu, głównym ośrodkiem tego nurtu stały się Stany Zjednoczone, których wielokulturowość okazała się niejako naturalnym środowiskiem dla jego niezwykle bujnego rozwoju. Przyczynił się do tego także wspomniany już wcześniej zmierzch badań spod znaku New Criticism (nastawionych na autonomię literatury i praktykujących oddzieloną od wszelkich kontekstów zewnętrznych analizę estetyczną). Na prawdziwą ekspansję amerykańskich badań kulturowych wpłynęły zarówno prace Adorno i Horkheimera (przebywających tu na emigracji), jak i filozofa francuskiego Michela Foucaulta -niezwykle popularnego w Ameryce począwszy od lat 70., jak i wreszcie wpływy dekonstrukcji Jacques’a Derridy i dekon-strukcjonizmu amerykańskiego. Ci ostatni zwłaszcza - mimo że skupieni przede wszystkim na rozmaitych wewnątrzteksto-wych grach tekstualnych - od początku jednak zainteresowani byli również ideologicznymi podtekstami tworzenia się znaczeń literackich⁷¹.

Wpływy myśli Foucaulta okazały się jednak ostatecznie największe i żywotne do chwili obecnej. Najważniejszą rolę ode---grały tu zwłaszcza: Foucaultowska teoria dyskursu (sformułowana po raz pierwszy w Narodzinach kliniki, a następnie rozbudowana w wydanej w 1969 roku Archeologii wiedzy), podjęta przez filozofa analiza relacji między władzą i wiedzą, idea podmiotu, który staje się efektem ujarzmiania ciała przez władzę, wreszcie — koncepcja mikrofizyki władzy jako rozproszonejjye wszystkichTorgiad^życia^połecżrtego. Z rozważań i badań Foucaulta wynikały m.in. idee bardzo inspirujące amerykańskie badania kulturowe: np. koncepcja kultury jako przestrzeni konfliktów między władzą i jednostką oraz uzależnienia podmiotu od władzy, a także wizja kultury jako efektu ścierających się ze sobą praktyk dyskursywnych (i — odpowiednio — uzależnienia dyskursów od władzy).

Równie ważną rolę dla kształtowania się badań kulturowych spełniły prace badaczy francuskich Pierre’a Bourdieu i Miche-la de Certeau orazamerykańsTach - zwłaszczaClifforda Geer-tzą i Fredericka Jamesona. W przypadku Bourdieu szczególnie inspirujące okazały się rozważania zamieszczone w wydanej w 1970 roku książce La Reproduction. Elements pour une thiorie du systeme d’enseignement (napisanej wspólnie z J.-C. Passeronem), w której rozwijał on słynną teorię „przemocy symbo-

⁷¹ Przez niektóre środowiska badaczy amerykańskich dekonstrukcja uznawana była za ostoję politycznego, społecznego i kulturowego izolacjonizmu, co owocowało mocnym przeciwstawianiem „strony Derridy” i „strony Foucault” - pierwszego jako rzecznika odgrodzonej od społeczno-kulturowych uwarunkowań tekstualności i drugiego jako badacza relacji między dyskursami i ideologiami oraz społecznych determinacji praktyk dyskursywnych. Zob. na ten temat np. E. Said, Criticism Between Culture and System, w: tenże, The World, the Text and the Critic, Cambridge 1983 (tekst opublikowany po raz pierwszy na łamach „Critical Inquiry”, pt. The Problem ofTextuality: Two Exemplary Po-sitións, w 1978 roku. Said oskarżał amerykańskie badania literackie o słabe zainteresowanie problematyką społeczną i kulturową z powodu nadmiernej uwagi dla tekstualności. Pisałam o tym w artykule pt Krajobraz po dekonstrukcji, cz. II: W stronę polityki, „Ruch Literacki” 1995, z. 2.