Badanie echokardiograficzne i metodą Dopplera uwidacznia anatomię wady oraz wykazuje przyspieszenie przepływu krwi przez miejsce zwężenia, umożliwiające obliczenie gradientu ciśnienia.
Cewnikowanie serca i badanie angiograficzne wykonuje się, jeśli występują wątpliwości w badaniu echokardiograficznym lub łącznie z angioplastyką balonową.
Leczenie zachowawcze ogranicza się do stosowania u noworodków z krytyczną koarktacją aorty prostaglandyny E,, utrzymującej drożność przewodu tętniczego. Leczenie chirurgiczne wykonywane było różnymi metodami, obecnie najczęstszą metodą jest wycięcie miejsca zwężenia i zespolenie koniec do końca. Przezskómą angioplastykę balonową, jako alternatywną metodę leczenia, rzadziej wykonuje się jako zabieg pierwotny, natomiast rutynowo w nawrocie zwężenia (rekoarktacji) po leczeniu chirurgicznym. Niekiedy konieczne jest wprowadzenie stentu poszerzającego miejsce zwężenia. Koarktacja aorty powoduje nadciśnienie tętnicze. Po leczeniu chirurgicznym lub przezskómym może się ono utrzymywać, zwłaszcza jeżeli leczenie przeprowadzono w późniejszym okresie życia dziecka. Należy pamiętać, że po operacji koarktacji aorty metodą Waldhausena (poszerzenie miejsca koarktacji płatem z lewej tętnicy podoboj-czykowej) pomiar ciśnienia tętniczego na lewej ręce jest niemiarodajny.
Jest to wada charakteryzująca się różną morfologią płatków zastawki aorty, powodująca utrudnienie wypływu krwi z lewej komory.
Zaburzenia hemodynamiczne charakteryzują się podwyższonym ciśnieniem skurczowym w lewej komorze, gradientem ciśnienia skurczowego lewa komora-aorta, przerostem mięśnia, zwłóknieniem wsierdzia i zmniejszeniem pojemności lewej komory. W 10% przypadków występuje tzw. krytyczne zwężenie zastawki aorty u noworodków, w którym dla utrzymania systemowego przepływu krwi konieczny jest przepływ prawo-lewy przez drożny przewód tętniczy, co zapewnia wlew prostaglandyny Ej.
Objawy kliniczne zależą od gradientu ciśnienia skurczowego lewa komora--aorta. Charakterystyczne są szmer skurczowy w górze mostka, nad pniem naczyniowym i drżenie we wcięciu jarzmowym promieniujące do szyi. Innymi objawami, wskazującymi na istotne zaburzenia hemodynamiczne, są omdlenia, bóle stenokardialne w okolicy serca w spoczynku i po wysiłku w następstwie upośledzonego przepływu wieńcowego.
W badaniu radiologicznym klatki piersiowej u noworodków stwierdza się powiększenie serca. W późniejszym okresie życia sylwetka serca zazwyczaj jest prawidłowa, natomiast można stwierdzać uwypuklenie łuku aorty.
W zapisie EKG, w zależności od gradientu ciśnienia skurczowego lewa komora-aorta występują cechy przerostu i przeciążenia lewej komory (ujemne za-łamki T w odprowadzeniach V5, V6).
273