badanie echokardiograficzne przezprzełykowe przed wyborem metody leczenia - chirurgicznej lub przezskómej.
Angiokardiografia izotopowa jest metodą umożliwiającą obliczenie stosunku przepływu płucnego do systemowego (Qp/Qs) oraz czasu krążenia krwi przez płuca, który ulega wydłużeniu, jeżeli jest nadciśnienie płucne.
Cewnikowania serca i badania angiokardiograficznego obecnie nie wykonuje się w tej wadzie serca wobec wiarygodności badań echokardiograficznego i dopplerowskiego. W przeszłości, gdy badanie diagnostyczne wykonywano rutynowo, stwierdzano zwiększone utlenowanie krwi w prawym przedsionku oraz prawej komorze, a czasem gradient ciśnienia skurczowego między prawą komorą a pniem płucnym, wskutek zwiększonej objętości krwi przepływającej przez tętnicę płucną.
Leczenie. Chirurgicznie zamyka się ubytek szwem bezpośrednim lub łatą, _w zależności jpd połozenT^ Alternatywnym, coraz częściej
stosowanym postępowaniem jest przezcewnikowe zamykanie ubytku implantem.
Jest to najczęściej występująca wada wrodzona serca, dotycząca różnych części przegrody międzykomorowej, stanowiąca 20-30% wszystkich wad wrodzonych serca.
Hemodynamicznie w wadzie tej wielkość przecieku krwi zależy od rozmiarów ubytku i oporu łożyska tętniczego płucnego. Lęwo-prawy przeciek-przez ubytek-zwiększa przepływ krwi przez płuca i powoduje przeciążenie lewej komory. Zwiększony przepływ krwi przez płuca powoduje w pierwszym etapie skurcz, a następnie zmiany w ścianie tętniczek płucnych, w wyniku czego światło zwęża się, wzrasta ciśnienie i opór w rozgałęzieniach tętnic płucnych. Konsekwencją post^pi^ącego-narastania opofti płucrtego-jest nadciśnienie płucne ichorobąjiaczyniowa płuc) powodujące, że przepływ krwi przez ubytek zmie-nia się z lewo-prawegó na prawo-lewy. Występuje wtedy sinica (obniżenie saturacji krwi tętniczej), co określane jest mianem zespołu Eisenmengera. Zamknięcie ubytku w tym stanie jest niemożliwe, ponieważ ciśnienie skurczowe w prawej komorze jest równe ciśnieniu w lewej komorze lub je przewyższa, a opar płucny jest równy oporowi systemowemu lub nawet wyższy od niego. Należy pamiętać, że u noworodka występuje fizjologicznie wysoki opór płucny i nadciśnienie płucne spowodowane płodową budową ścian tętniczek płucnych, charakteryzujących się grubą warstwą środkową. W okresie do 6 tygodni, niekiedy nawet do 3 mż., następuje przebudowa ściany tętniczek płucnych, spada opór płucny i dopiero wtedy możliwa jest ocena rzeczywistej wielkości przecieka. Na ogół w pierwszym okresie życia, kiedy wysoki jest opór płucny, przeciek le-wo-prawy jest mały i nie ma objawów klinicznych.
260