skanowanie0051

Środki ostrożności:    Postępowanie z odpadami:

Brak szczególnych zaleceń.    Roztwór wylać do pojemnika nu poiffl

stałe odpady chemiczne.

Przy obliczaniu twardości ogólnej należy uwzględnić: .■

1 mol jonów Mg²⁺ reaguje z 1 molem EDTA y moli jonów Mg²* reaguje z 10'³ • V_EDTA • c_EDTA molami EDTA stąd:    y = 10'³ • V_EOTA • c_mrK moli Mg²⁺ w próbce

gdzie: c_EDTA - stężenie EDTA [mol/dm³],

V_|J|yrA - odczytana z biurety objętość EDTA zużyta do miareczkowania osn^H nej próbki [cm³].

Zatem w 1 dm³ wody znajduje się 10"² •    • c_EDTA moli Mg²⁺ lub Ca²⁺. Jest to ulw

noważne masie tlenku wapnia:

^mCaO = ⁵⁶’⁰⁸ * ¹⁰"² • ^VEDTA ' ^CEDTA = ⁰>⁵⁶⁰⁸ * ^VEDTA * ^CEDTA S j ^mCaO ⁼ 560’⁸-^VEDTA^,CEDTA fR

Twardość ogólna badanej wody = 56,08 • V_EDTA • c_EDTA    [°n]. -

'Pwardość stałą wody oblicza się jako różnicę jej twardości ogólnej i węglanowej, ]

Pytania dodatkowe:

1,    I MnczegO woda deszczowa jest wodą miękką?

2,    ()iy na podstawie twardości wody można wnioskować o rodzaju gleby, prze/ laką przepływa ta woda? Dlaczego?

t I )|,n /ego w herbacie zaparzonej na wodzie mineralnej wytrąca się osad?

10, Kompleksometryczne oznaczanie zawartości jonów magnezu! w roztworze

Zdldlifi o/ndczanla:

(>/iiiu zenie zawartości magnezu polega na miareczkowaniu badanej próbki z dodatkiem buforu amonowego (o pH = 10) roztworem wersenianu disodu (sól disodowa kwasu ffl linodlamlnotetraoctowego zwana EDTA lub skrótowo zapisywana Na₂H₂Y) o znany* stężeniu wobec czerni eriochromowej T jako wskaźnika. Zachodzące reakcje omówIuM są na początku rozdziału 9.

pdczynniki:    Szkło:

Roztwory: wersenianu disodu (EDTA)    Kolba stożkowa (200-300 cm¹), biure-

0 stężeniu 0,0250 mol/dm¹, buforu amono-    ta, cylinder miarowy, wcgo o pH « 10; wskaźnik: czerń eriochro-

m owa T zmieszana z chlorkiem sodu.

Wykonanie:

Próbkę o nieznanej zawartości jonów magnezu przenieść ilościowo do kolby stożkowej. Następnie dodać ok. 10 cm¹ buforu amonowego (odmierzyć cylindrem miarowym)

1    uzupełnić niewielką ilością wody destylowanej. Miareczkować mianowanym roztworem wersenianu disodu wobec niewielkiej ilości czerni eriochromowej T. Miareczkowanie należy zakończyć w momencie zmiany zabarwienia z różowego na fioletowoniebieskie. Na podstawie odczytanej z biurety objętości zużytego titranta (roztworu EDTA) obliczyć masę (±0,0001 g) jonów magnezu w badanej próbce.

Środki ostrożności:    Postępowanie z odpadami:

Brak szczególnych zaleceń.    Roztwór wylać do pojemnika na po

zostałe odpady chemiczne.

Pytania dodatkowe:

I. Która woda, twarda czy miękka, jest korzystniejsza dla zdrowia ludzi i dlaczego?

B, Czy sole magnezu można wykryć za pomocą „próby płomieniowej”?

3. Jakie produkty żywnościowe mogą stanowić uzupełnienie diety w przypadku niedoli' borów magnezu w organizmie?

Przykładowe obliczenia.

Zadanie: Obliczyć ilość gramów jonów magnezu zwartych w otrzymanej próbce, jeśli na jej miareczkowanie zużyto 7,40 cm¹ roztworu EDTA o stężeniu 0,0300 mol/dm¹.

1.    W 1000 cm¹ roztworu EDTA o stężeniu 0,0300 mol/dm¹ znajduje się 0,0300 mola czystej chemicznie soli, zatem w 7,40 cm¹ powinno się go znaleźć:

1000 cm¹    0,0300mola&J- ₌ 7,40-0,0300 _{= 0>000222 s 2>22}._1(r*[^mol ₌ ^

7,40 cm¹ — . *,    ¹⁰⁰⁰    |_ ⁰³¹

2.    Zgodnie z równaniem reakcji: Mg²⁺ + Na₂H₂Y < * MgH₂Y + 2 Na*

1 mol jonów Mg²* odpowiada 1 molowi EDTA, zatem 2,22 • 10"⁴ mola wersenianu odpowiada 2,22 • 10'⁴ mola jonów magnezu.

1 mol Mg²*    — 24,31 g_^₌ 2,22-10^-4- 24,31 _{= 0>0054}

2,22 -10"⁴ mola Mg²*— x₂ ²    1

mol- g _ mol ®

Mg²⁺

Odpowiedź: W próbce znajdowało się 0,0054 g jonów magnezu.

1

   1 mol magnezu ma masę 24,31 g, a zatem 2,22 • 10^-4 mola będzie mieć masę: