skanowanie0023

Środki ostrożności    Postępowanie z odpadami

Sole chromu(III) i cynku są niebez-    Zawartość probówek wylać do pojemni-J

pleczne dla środowiska naturalnego - ka na odpady soli metali ciężkich, nie wylewać do zlewu.

Pytania dodatkowe

1.    Uzasadnij równaniem reakcji, dlaczego w naczyniach aluminiowych nie powinno^1, się gotować kwaśnych potraw?

2.    Na podstawie odpowiednich stałych fizycznych dostępnych w tablicach fizykoch® micznych uszereguj badane roztwory wodorotlenków wg malejącej zasadowości*

4.7. Reakcje utlenienia-redukcji (redoks)

4.7.1. Wpływ pH na przebieg reakcji redoks

Odczynniki    Szkło

Rozcieńczone roztwory mangania-    Probówki, statyw na probówki.

nu(VII) potasu, siarczanu(IV) sodu l wodorotlenku sodu, 10% roztwór kwasu siarkowego(VI).

Wykonanie

Do trzech probówek nalać po ok. 2 cm³ roztworu siarczanu(IV) sodu, po czym do jednęfl /. nich dodać ok. 1 cm³ roztworu kwasu siarkowego(VI), a do drugiej ok. 1 cm³ roztwtffl ru wodorotlenku sodu. Do wszystkich trzech probówek dodać po dwie krople roztworlB manganianu(VII) potasu. Zaobserwować zabarwienie roztworów tuż po dodaniu roz-₍ Iworu KMn0₄ oraz po 10 minutach.

Postępowanie z odpadami

Zawartość probówek wylać do pojemnika na odpady soli metali ciężkich.

Środki ostrożności

Roztwór manganianu(VII) potasu pozostawia trwałe plamy na odzieży.

Roztwory kwasu siarkowego(VI) i wodorotlenku sodu są żrące.

Pytania dodatkowe

1.    Uzgodnij na podstawie bilansu elektronowego poniższe równanie reakcji redoks: FeSOj + KMnO„ + H₂S0₄ -> Fe₂(S0₄)₃ + MnS0₄ + K.SC), + H,0

2.    Wyjaśnij, dlaczego w tym ćwiczeniu zamiast kwasu ilarkowtgo(Vl) nie można użyć kwasu solnego.

i Wpływ temperatury na szybkość mi kej i utlonlanla kwasu szczawiowego

UtiuynoM

Ibi/twory wodne: manganianu(VII) •tyfusu, kwasu szczawiowego, kwasu llnrk0wego(VI). (1 mol/dm³)

Szkło I aparatura

Probówki, zakraplacz, łaźnia wodna lub zlewka z gorącą wodą.

M/ykuuunlfi

| In dwóch probówek wprowadzić po ok. 1 cm³ roztworu kwasu szczawiowego i po ok. ■aitt* roztworu kwasu siarkowego(VI). Następnie do obu dodać po 1 kropli roztworu UHI)gitninnu(VII) potasu. Probówkę nr 1 pozostawić w temperaturze pokojowej, nato-probówkę nr 2 umieścić w zlewce z gorącą wodą. Zmierzyć czas (od momentu ||{I|I1U manganianu(VII) potasu), po którym nastąpi odbarwienie obydwu roztworów, pgplittl zachodzące zmiany.

IlUlikl ostrożności    Postępowanie z odpadami

fUttl wór manganianu(VII) potasu    Zawartość probówek wylać do pojemnika

Igfilzn silnie barwi skórę na kolor    na odpady soli metali ciężkich. _r,

hli)/»»wy. barwi również większość IktMiin.

fyfinln dodatkowe

| W jakim celu w doświadczeniu stosuje się kwas siarkowy(VI)? Jak przebiegałoby do-świadczenie, gdyby nie dodano tego kwasu? i Wykaż, pisząc równania odpowiednich reakcji, że jon szczawianowy jest reduktorem.

ą /, 3. Wpływ temperatury na szybkość reakcji rozkładu tiosiarczanu sodu

Szkło

Probówki, zlewka.

Uduynnlkl

Wodne roztwory tiosiarczanu sodu ■|(WHNU siarkowego(VI) o stężeniu I mol/dm³, lód.

Wvlumani£

1'lohówkę zawierającą ok. 3 cm³ roztworu tiosiarczanu sodu oraz drugą, zawierającą ok a cm¹ roztworu kwasu siarkowego(VI) umieścić w zlewce w mieszaninie wody z lodem i',, mlilodzeniu roztworów (ok. 5 minut) do probówki z roztworem tiosiarczanu sodi