skanuj0002 (400)

Metody obliczeniowe stosowane w praktyce

W literaturze technicznej opisanych jest wiele metod obliczania sił wewnętrznych w zbiornikach prostopadłościennych. W konkretnych zadaniach wybór zalecanej metody uzależniony jest od pracy statycznej ustroju, a ta z kolei w głównej mierze zależy od stosunku wymiarów zbiornika oraz jego konstrukcji (połączenia poszczególnych płyt). W związku z tym dzieli się zbiorniki na trzy grupy:

A- zbiorniki niskie, o dużych wymiarach rzutu poziomego,

B- zbiorniki o ścianach, których wymiary mieszczą się przy zbiornikach otwartych w granicach 1:3, a przy zbiornikach zamkniętych w granicach 1:2,

C- zbiorniki, w których wysokość jest większa od 3 krotnej długości ścian.

W przypadku zbiorników mieszczących się w grupie A, obliczenia wykonuje się traktując ściany jak mury oporowe lub rozpatruje się model ramy płaskiej wyciętej z ustroju przekrojami pionowymi

Przy zbiornikach wydłużonych (jak na poniższym rysunku) można ustrój obliczać przyjmując model ramy płaskiej, a dla ścian czołowych model płyty dwukierunkowo zginanej.

Konsekwencją takiego obliczania jest konieczność konstrukcyjnego dozbrojenia strefy przypodporowej ścian przy narożach pionowych (rys. 2-12 str. 93, Ziobroń) oraz krawędzi poziomej przy połączeniu krótszej ściany z dnem.

2