skanuj0003 (114)

Kratownica - belka kratowa do przekrycia dużych rozpiętości (zazwyczaj od ok. 8 m). W kratownicy rozróżnia się pas dolny, pas górny, słupki (pręty pionowe) i krzyżulce (pręty ukośne). Kratownice mają zastosowanie jako wiązary dachowe (najczęściej stalowe lub drewniane), belki podsuwnicowe, mosty suwnicowe, belki mostowe itp.

Krokiew -pochyła belka bezpośrednio lub pośrednio podpierająca pokrycie dachu ze spadkiem [39].

Kształtownik - wyrób hutniczy o stałym, lecz złożonym przekroju poprzecznym, małym w stosunku do jego długości [39].

Kształtowniki walcowane - wyroby hutnicze walcowane: dwuteowniki, kątowniki, ceowniki, zetowniki itp. Tablice wyrobów hutniczych podają pełną charakterystykę poszczególnych kształtowników (kształt i wymiary przekroju poprzecznego, wielkości statyczne, masę 1 m itp.)

Dwuteownik - oznacza się symbolem I oraz liczbą określającą wysokość w mm (np. I 200). W profilu wyróżnia się półki (tj. warstwy przekroju odsunięte najdalej od osi obojętnej) i środnik (ściankę), łączący półki w jedną całość. Profile te są powszechnie stosowane w budownictwie jako belki zginane oraz do kształtowania przekrojów złożonych.

Kątownik - oznacza się symbolem L, podając wymiary ramion i ich grubość w mm (np. L 80x65x10). Profile te są często stosowane jako pręty kratownic lub elementy słupów i blachownie.

C e o w n i k - oznacza się symbolem [ i liczbą określającą wysokość w mm (np. [ 140). W profilu wyróżnia się środnik i dwie półki.

T e o w n i k - pręt o przekroju w kształcie odwróconej litery T. Rozróżnia się teowniki wysokie i niskie. Stosuje się je najczęściej jako pręty kratownic. Lico muru - zewnętrzna płaszczyzna ściany.

Linie tras - linie wyznaczające osie otworów w elemencie lub linie określające położenie obrabianych krawędzi (kształt). Do prac traserskich należy nanoszenie tych linii bezpośrednio na materiale, np. na blachach. Wykonując trasowanie w większych seriach, stosuje się szablony do trasowania osi lub kształtu.

Ława fundamentowa - długi, wąski, zazwyczaj poziomy fundament [39]. Miecz - odchylony od pionu liniowy element konstrukcyjny usztywniający drewnianą więźbę dachową najczęściej jednym końcem podpiera płatew, a drugi jego koniec osadzony jest w słupie.

Mur - element budowli (np. ściana, fundament, słup, filar) lub samodzielna budowla (np. murowana ściana oporowa) wykonane przez ręczne układanie elementów drobnowymiarowych (np. cegieł, pustaków, bloków, kamieni) na zaprawie lub sucho (bez przekładek lub z przekładkami, z materiałów sypkich lub plastycznych), z zastosowaniem wiązania układanych elementów, zapewniającego ich współpracę w przenoszeniu sił, głównie ściskających¹⁾ Murłata (inaczej murłat, namurnica)- belka drewniana ułożona na ścianie i zabezpieczona przed przesunięciem, stanowiąca podporę dla innych elementów, najczęściej krokwi.

Nadproże - belka przenosząca obciążenia nad otworem [39].

Nity montażowe - nity zakładane na placu budowy w trakcie montażu konstrukcji. Łączą ze sobą poszczególne elementy, np. wznoszonej konstrukcji. Nity warsztatowe - nity, którymi scala się element konstrukcyjny produkowany w wytwórni. Scalony element jest następnie transportowany w całości na plac budowy do montażu konstrukcji.

Ościeże - powierzchnia ściany wyznaczona przez płaszczyzny prostopadłe lub nachylone pod kątem do lica tej ściany, ograniczające otwór okienny lub drzwiowy.

Ościeżnica -obramowanie skrzydeł drzwiowych, okiennych itp., umożliwiające ich umocowanie w miejscu przeznaczenia [39].

Ościeżnica służy do zawieszenia skrzydeł okiennych, drzwiowych, bramo-^1> Np. w: „Leksykon naukowo-techniczny” - WN-T, Warszawa 1984.