90619

e). Pizy bardzo dużych rozpiętości ach ustroju nośnego dachu stosuje się „pół-wiązary" o pasach równoległych (rys. 6.5e) lub trapezowe połączone ściągiem. W celu ograniczenia ugięć ściągu od ciężaru własnego (co powoduje zmniejszenie jego sztywności podłużnej) podwiesza się go do kilku węzłów kratownicy.

Na rysunku 6.5f pokazano kratownice dwuspadkową o zmiennej wysokości konstrukcyjnej na długości Kształt takich wiązarów, o załamanym pasie dolnym, dostosowuje się do wytężenia ustroju Wysokość konstrukcyjna kratownic trójkątnych określa się najczęściej na podstawie wymaganego spadku połaci dachu (wynikającego z typu pokrycia dachowego) Należy jednak pamiętać, iż mniejsza wysokość w środku ustroju w stosunku do jego rozpiętości stwarza większe problemy związane z poprawnym rozwiązaniem konstrukcji węzła podporowego.

Współcześnie stosowane pokrycia dachowe hal nie wymagają zbyt dużych kątów nachylenia połaci Do dachów wymagających małych spadków połaci (do 10%) stosuje się kratownice dwutrapezowe Mogą one być podparte na poziomie pasa dolnego (rys. 6.6a) lub górnego (rys. 6.6b) i wówczas są połączone przegubowo z konstrukcją wsporczą. W przypadku połączenia pasów górnego i dolnego ze slupem (rys. 6.5c) uzyskuje się sztywne (przenoszące moment zginający w narożu ramy) połączenie rygla kratowego. W kratownicach dwutrapezowych często pomija się słupek podporowy (rys. 6.6b, d), co wpływa na zmniejszenie wysokości hali. a także poprawia samostateczność kratownicy podczas montażu

Przy jednakowych kątach nachylenia pasów górnych i dolnych uzyskuje się dźwigar o pasach równoległych i jednakowych węzłach oraz długościach słupków i krzyżulców (rys 6.6d). Stosując styk montażowy w środku rozpiętości takiego wiązara. otrzymuje się dogodne do transportu elementy wysylkowo-montażowe.

W halach o stromej połaci dachu nadaje się pochylenie nie tylko pasom górnym, ale również pasom dolnym wiązarów (rys. 6.6e). W ten sposób można zaprojektować wiązar o optymalnej wysokości konstrukcyjnej w środku rozpiętości. Wiązary te najczęściej dzieli się na dw'a elementy wysyłkowe łączone w styku w środku rozpiętości ustroju.