skanuj0003 (165)

c)    ten termin oznacza morfologiczne powiązanie znaczenia rzeczownika z jego rodzajem gramatycznym;

d)    w odniesieniu do polszczyzny len termin nie ma zastosowania, ponieważ rzeczowniki w języku polskim nie mają rodzaju naturalnego, lecz tylko gramatyczny.

1.3.124. Co to znaczy semantyzacja rodzaju'?

a)    powiązanie znaczenia rzeczownika z jego odmianą;

b)    wytworzenie się - obok odziedziczonych z psł. - nowych rodzajów;

c)    zróżnicowanie rodzaju męskiego na: męskoosobowy, męskożywot-ny i męskonieżywotny;

d)    powiązanie znaczenia wyrazu z jego rodzajem gramatycznym.

1.3.1.25.    Co to znaczy niorjologizacja rodzaju?

a)    powiązanie rodzaju gramatycznego z budową morfologiczną (najpierw z przyrostkiem tematycznym, a później z końcówką) rzeczownika:

b)    sytuacja, w której każdy rzeczownik języka polskiego ma określony rodzaj;

c)    możliwość występowania rzeczownika w dwu rodzajach, np. ten, la sługa; ten. ta sierota; ten, ta dyrektor;

d)    zjawisko zacierania się rodzaju gramatycznego w przypadkach zależnych.

1.3.1.26.    Co to znaczy demorfologizacja rodzaju?

a)    utrata możliwości wyrażania rodzaju gramatycznego przez końcówki fleksyjne, np. -ach w Msc. lmn.;

b)    neutralizacja kategorii rodzaju w zakresie końcówek; np. -om w C. lmn. dla r.m., r.ż., r.n.;

c)    zastąpienie rodzaju naturalnego przez rodzaj gramatyczny rzeczow nika;

d)    brak odmiany przez przypadki.

1.3.1.27.    W jakich formach fleksyjnych ujaw nia się kategoria żywotności?

a)    w M. Ip. rzeczowników;

b)    we wszystkich przypadkach, liczbach i rodzajach;

c)    w M. i B. Ip. rzeczowników rodzaju męskiego;

d)    w D. i B. Ip. rzeczowników' rodzaju męskiego.

1.3.1.28.    Dlaczego wyrazy alkoholik, królik. stolik mają różne paradygmaty

fleksyjne?

a)    ponieważ mają różne pochodzenie:

b)    ponieważ mają różne znaczenie;

c)    ponieważ mają odmienną strukturę morfologiczną;

d)    ponieważ wymienione wyrazy mają wspólny paradygmat odmiany (deklinacja męska).

1.3.1.29.    Rzeczownik mężczyzna odmienia się w liczbie pojedynczej według deklinacji żeńskiej ze względu na:

a)    swoją budową flcksyjną (końcówką -a);

b)    pierwotną strukturą collcctivum (jak starszyzna)',

c)    degradacją znaczeniową i ekspresywną;

d)    nic odmienia sią według deklinacji żeńskiej, lecz męskiej (por. ten mężczyzna, a nic ta mężczyzna).

1.3.1.30.    Na czym polega osobliwość odmiany rzeczownika książę?

a)    na rozbieżności między formą rzeczownika a jego rodzajem gramatycznym;

b)    na oboczności tematu flcksyjnego;

c)    na nicrcgularności końcówek;

d)    odmiana lego rzeczownika jest regularna.

1.3.1.31.    Na czym polegają osobliwości odmiany wyrazu ziemianin.’

a)    na oboczności morfemowej tematu w lp. i lmn.;

b)    na wieloznaczności wyrazu: 'mieszkaniec Ziemi’ i 'mający ziemią';

c)    na braku form mąskoosobowych:

d)    model odmiany jest regularny, pozbawiony osobliwości.

1.3.1.32.    Na czym polegają osobliwości odmiany wyrazu sędzia?

a)    istnieje rozbieżność między rodzajem gramatycznym męskim a końcówką flcksyjną (-«);

b)    rzeczownik odmienia się częściowo według deklinacji przymiotnikowej: D. sędziego, C. sędzi emir,

c)    rzeczownik odmienia się według deklinacji rzeczownikowej żeńskiej: D. sędzi, C. sędzi:

d)    jest inny paradygmat odmiany w lp. i w lmn.

1.3.1.33.    Czym można wytłumaczyć oboczność form brat brata u następujących frazeologizmach: mieć kogo za brata oraz być z kim za pan brat?

a)    są to różne formy przypadkowe;

b)    forma za brata jest późniejsza (B.=D.) niż za brat ( B.=M );

c)    forma za brat obowiązywała przed wytworzeniem się kategorii żywotności, za brata - po jej ustabilizowaniu;

d)    niektóre związki frazeologiczne zachowują archaiczne formy.

41