166
ćwiczenia laboratoryjne z fizyki
przez lampę popłynie prąd o natężeniu ograniczonym tylko rezystancją zewnętrzną, gdyż rezystancja wewnętrzna neonówki w czasie jarzenia jest bardzo mała. Gdy napięcie na elektrodach spadnie poniżej wartości napięcia gaszenia (/G, to jonizacja lawinowa nie rozwija się i lampa znowu staje się doskonałym izolatorem. Przepływowi prądu przez neonówkę towarzyszy świecenie. Ze względu na małą odległość elektrod nie występuje cały obraz wyładowania, lecz tylko warstwa katodowa świecąca na powierzchni. Na rysunku 21.2 przedstawiono charakterystykę prądowo-napięciową neonówki.
Rys. 21.2. Charakterystyka prądowo-napięciowa neonówki
Drgania otrzymane w takim obwodzie (najprostszy z możliwych obwodów przedstawiono na rys. 21.3) nazywamy relaksacyjnymi. Kondensator C ładuje się ze źródła prądu stałego przez rezystor R o dużej rezystancji. Napięcie na jego okładkach narasta w sposób wykładniczy według równania (21.9). Jeżeli osiągnie ono wartość Uz> to połączona równolegle do okładek kondensatora neonówka N zapala się i płynie przez nią prąd rozładowania kondensatora. Napięcie U maleje według równania (21.15). Rozładowanie kończy się z chwilą, gdy napięcie spada do wartości po czym ponownie wzrasta. Proces ten powtarza się cyklicznie i otrzymujemy drgania pokazane na rysunku 21.4.
Rys. 21.3. Najprostszy obwód do badania drgań relaksacyjnych:
I - obwód ładowania kondensatora, II - obwód rozładowania kondensatora