skanuj0015 (157)

Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 11 października 2001 r. Nr 115, poz. 1129)

Art. 7. 1. „Przepisy ustawy mają zastosowanie do wód śródlądowych oraz morskich wód wewnętrznych, z wyłączeniem morskich wód wewnętrznych Zatoki Gdańskiej” art. 34. 1. „Każdemu przysługuje prawo do powszechnego korzystania ze śródlądowych powierzchniowych wód publicznych, morskich wód wewnętrznych wraz z wodami Zatoki Gdańskiej i z wód morza terytorialnego, jeżeli przepisy nie stanowią inaczej”. 2. „Powszechne korzystanie z wód służy do zaspokajania potrzeb osobistych, gospodarstwa domowego lub rolnego, bez stosowania specjalnych urządzeń technicznych, a także do wypoczynku, uprawiania turystyki, sportów wodnych oraz, na zasadach określonych w przepisach odrębnych, amatorskiego połowu ryb”. Art. 38. 1. „Wody podlegają ochronie, niezależnie od tego, czyją stanowią własność”. 2. „Celem ochrony wód jest utrzymywanie lub poprawa jakości wód, biologicznych stosunków w środowisku wodnym i na obszarach zalewowych tak, aby wody osiągnęły co najmniej dobry stan ekologiczny i w zależności od potrzeb nadawały się do: 1) zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia, 2) bytowania ryb w warunkach naturalnych oraz umożliwiały ich migrację, 3) rekreacji oraz uprawiania sportów wodnych”.

Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 43)

Art. 1.1. „Ustawa reguluje sprawy związane z uprawianiem żeglugi na wodach śródlądowych uznanych za żeglowne na podstawie przepisów „Prawa wodnego”, zwanych dalej „śródlądowymi drogami wodnymi”. Art. 35. 1. „Statek musi mieć załogę w składzie i o kwalifikacjach zapewniających bezpieczeństwo żeglugi”. 2. „Potwierdzeniem posiadania kwalifikacji jest: 1) patent żeglarski uprawniający do kierowania statkiem”. Art. 43. 1. „Śródlądowe drogi wodne należy utrzymywać w sposób zapewniający bezpieczną żeglugę poprzez: 1) należyty stan techniczny budowli i urządzeń hydrotechnicznych służących żegludze oraz ich właściwą obsługę, 2) systematyczną poprawę warunków eksploatacyjnych odpowiednich do klasy drogi wodnej, 3) oznakowanie nawigacyjne szlaku żeglownego, budowli i urządzeń hydrotechnicznych, przeszkód nawigacyjnych oraz budowli i linii przesyłowych krzyżujących się z drogą wodną”. 2. „Szlak żeglowny należy oznakować znakami żeglugowymi pływającymi lub brzegowymi, w sposób wskazujący przeszkody nawigacyjne i miejsca niebezpieczne dla żeglugi”. 3. „Zabrania się wykorzystywania znaków nawigacyjnych do cumowania lub przeciągania statku, jak również ich uszkadzania, przemieszczania, niszczenia bądź czy-

23