1
2
3
4
6
Rys. 1.9. Rzuty stereograficzne punktów związanych symetrią osi zwykłych i inwersyjnych
znajdują się na półkuli N czy S. Przecięcia prostych z płaszczyzną równikową (płaszczyzną rzutu) wyznaczają bieguny stereograficzne (rys. 1.8). W płaszczyźnie rzutu, wewnątrz koła rzutu, krzyżyk ( x ) oznacza rzut stereograficzny punktu znajdującego się na półkuli N, natomiast kółko (o) — rzut stereograficzny punktu z półkuli S. Na rysunku 1.9 przed stawiono rzuty stereograficzne zbiorów punktów równoważnych wykazujących symetrię zwykłych i inwersyjnych osi symetrii, które omówimy w dalszym tekście. Każdy z nich otrzymuje się stosując operację symetrii do punktu początkowego i powtarzając operację tyle razy, ile jest potrzebne, by nie otrzymać już żadnego nowego punktu. Konstruując w ten sposób zbiory punktów odpowiadające różnym operacjom symetrii stwierdza się, że pewne operacje określane różnymi nazwami są w rzeczywistości identyczne.
Wykorzystując operatory lub rzuty stereograficzne punktów równoważnych (rys. 1.9) można udowodnić prawdziwość następujących tożsamości:
l = 2 = c
2=1 sm
3 = 6 = 31 (oś 3 plus środek symetrii 1)
4e4
5sl0s5l
6 = 3 = 3/m (Xjm oznacza oś X prostopadłą do płaszczyzny m)
TÓs 5 s 5/m
Ostatecznie jako elementy symetrii pozostają tylko
1 2 3 4 5 6...
T m 3 4 5 6 ...
25