186 7. Ruch turystyczny
• duże uzależnienie się kraju przyjmującego turystów od kraju, skąd oni pochodzą;
• znaczna konkurencja cenowa;
• sezonowość ruchu turystycznego;
• niekorzystne oddziaływanie na środowisko.
Ci sami autorzy wyróżniają następujące etapy w historii światowej turystyki masowej:
• etap I (lata dwudzieste i trzydzieste XX w.) charakteryzował się szybkim rozwojem motoryzacji w Stanach Zjednoczonych i powstaniem na ich wybrzeżu licznych kurortów i miejscowości o dominacji funkcji rozrywkowych (np. Coney Island w aglomeracji Nowego Jorku), natomiast w głębi kontynentu zaczęły się rozwijać miejscowości uzdrowiskowe oraz pojawiły się wzdłuż szos motele;
• etap II (lata pięćdziesiąte) był związany z rozwojem turystyki w Europie (głównie na wybrzeżach i na terenach wiejskich);
• etap III (przełom lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych) przyniósł rozwój turystyki międzykontynentalnej ze Stanów Zjednoczonych i Kanady do Europy;
• etap IV (przełom lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych) to szybki rozwój turystyki międzynarodowej z użyciem samolotów, jak również coraz większy udział mieszkańców Europy w turystyce wyjazdowej;
• etap V (koniec XX w.) przyniósł w turystyce zjawisko globalizacji, w tym m.in. wyraźny wzrost zainteresowania Europą ze strony turystów ze Stanów Zjednoczonych i Japonii.
Specyficzną formą turystyki masowej jest tzw. timesharing. Zjawisko to polega na wykupywaniu przez zainteresowane osoby praw (oferowanych przez zajmujące się tym firmy) do użytkowania domów lub apartamentów, które mogą być wykorzystywane w celach turystycznych przez nabywców w ciągu następnych kilkunastu lat Zazwyczaj umowa nie dotyczy konkretnego obiektu, tylko większej liczby domów wakacyjnych lub apartamentów, jakie pozostają w ofercie posiadanej przez dane przedsiębiorstwo. Pozwala to osobom zainteresowanym tą formą spędzania urlopów na wybór różnych miejsc wypoczynku. Z reguły w umowie jest określony czas korzystania z wypoczynku w oferowanym obiekcie (czasami również termin), może to być tydzień, 2 tygodnie, miesiąc itp. Zjawisko to pojawiło się we Francji w końcu latach sześćdziesiątych i na początku zdobyło popularność wśród turystów i posiadaczy „drugich domów” w Alpach. Z czasem stało się popularne w Stanach Zjednoczonych, a potem w innych krajach wysoko rozwiniętych. W tym miejscu należy zaznaczyć, że oferowane obiekty są często położone w tak atrakcyjnych regionach, jak Afryka Północna, Indie, wyspy antylskie itp. O ile jeszcze w 1980 r. wartość tego typu transakcji wyniosła 490 min USD, o tyle w 1997 r. aż 5,7 mld USD [Problems are on the decline... 1998]. W tym