skanuj0044 (51)

210 Pediatria. Podręcznik dla studentów pielęgniarstĘ

Leki do stosowania wziewnego dostępne są w formie:

•    inhalatora suchego proszku (DPI - dry powder ińhalers), który występu w dwóch postaciach:

□    urządzeń zawierających lek adsorbowany na nośniku laktozowym^H względu na dużą powierzchnię adsorpcji cząsteczek laktozy), npL Aerolizer, Dysk

□    oraz dozowników proszkowych bez nośnika, w których lek występku in substantia, np. Turbuhaler

•    inhalatora ciśnieniowego z dozownikiem (MDI - metered dose inhaler)

•    nebulizatora.

Sposób posługiwania się inhalatorem

Właściwa technika użycia inhalatora gwarantująca uzyskanie optymalnej efektu, wymaga synchronizacji momentu wyzwolenia dawki leku i wykonania efektywnego wdechu przez chorego. Koordynacja ta jest niemożliwa] do wykonania przez dzieci, a niekiedy trudna nawet dla osób dorosłych.

Aby prawidłowo użyć MDI należy:

•    zdjąć pokrywkę z ustnika

•    dokładnie wstrząsnąć pojemnikiem

•    ustawić pojemnik pionowo ustnikiem do dołu

•    wykonać pełny, głęboki wydech

•    objąć ustnik ustami

•    uwolnić dawkę leku wraz z początkiem powolnego głębokiego wdechu J

•    zatrzymać oddech na około 10 sekund

•    jeżeli zachodzi taka konieczność to kolejna dawka powinna być podana po upływie minuty.

Niewłaściwa technika inhalacji zmniejsza skuteczność podawanych w ten sposób leków co najmniej o 50%, dlatego zaleca się równoczesne stosowani MDI z komorą przedłużającą (przystawka objętościowa, spacer). W Polsce najczęściej używane są następujące rodzaje komór przedłużających: Babyhaler, Aerochamber, Volumatic, Aeroscopic, Optichamber. W sprzedaży znajduje się także kilka typów uproszczonych komór przedłużających o małej objętości,' takich jak: Optihaler, Optimiser, Aeropoz.

W Tabeli 10.3 podano metody podawania leków wziewnych w zależność* od wieku dziecka. Jest to konieczne, gdyż dobranie właściwego systemu leży u podstaw skutecznej terapii dziecka.

Z zastosowania komory przedłużającej wynikają następujące korzyści:

•    poprawa koordynacji pomiędzy podaniem dawki leku a wykonaniem! efektywnego wdechu

•    zwiększenie depozycji leku wziewnego w dolnych drogach oddechowych (co najmniej dwukrotnie) z przewagą frakcji drobnocząsteczkowej