KOLĘDY 107
III. 14 WESOŁY NAM DZIEŃ NASTAŁ, NARODZENIA
Jest to przekład łacińskiej kolędy Dies est laetitiae, występującej w rękopisach już w początkach XV w. Tekst w druku: Baltazar Opeć, Żywot Pana Jezu Krysia, druk. Hieronim Wietor, IKraków 1522, k. 11 yerso- ,12. *
Poprzednie wydanie: Kolędy polskie, s. 24—26.
Wesoły nam dzień nastał,
Narodzenia Bożego Z żywota panieńskiego Dla zbawienia ludskiego.
15 Dziecię to wielmi dziwne,
A wszytko lubieźliwe,
A to w człowieczeństwie,
Ale niedomnimane,
Ani też wymówione,
P A to w swoim Bóstwie.
Syn sie Boży narodził Z dziewice przeczystej Jako róża i lilija,
Z panieństwa Maryj ej.
:15 Od wieków narodzony,
Z Panny czystej sie narodził Zbawiciel wszytkiego;
Piersiami panieńskimi Dawa pokarm niebieski 20 Od wieków dawnemu.
Córka, Matka Ojcowi,
Ociec jej Synaczkiem,
p. 14 WESOŁY NAM DZIEŃ NASTAŁ, NARODZENIA w. 6 lubieźliwy - przyjazny, miły. w. 8 niedomnimany - nieprzewidziany.