Rozdział 3.
Instrukcje warunkowe służą, jak się nietrudno domyślić, do sprawdzania warunków. Dzięki temu w zależności od tego, czy dany warunek jest prawdziwy, czy nie, mogą zostać wykonane różne bloki instrukcji. W PHP, podobnie jak w większości popularnych języków programowania, instrukcja warunkowa ma ogólną postać:
if (warunek){
/ / instrukcje do wykonania, kiedy warunek jest prawdziwy
else{
/ / instrukcje do wykonania, kiedy warunek jestfałszywy
}
Po słowie kluczowym i f w nawiasach okrągłych umieszczamy warunek do sprawdzenia, a za nim, w nawiasach klamrowych, blok instrukcji do wykonania, kiedy warunek jest prawdziwy. Dalej następuje słowo kluczowe el se, a za nim, również w nawiasach klamrowych, blok instrukcji, które zostaną wykonane, kiedy warunek będzie fałszywy. Blok else jest opcjonalny, zatem prawidłowa jest również konstrukcja: if (warunek){
/ / instrukcje do wykonania, kiedy warunek jest prawdziwy
Nawiasy klamrowe mogą zostać pominięte, jeżeli w bloku znajdzie tylko jedna instrukcja. Przekonajmy się, jak to wygląda w praktyce. Sprawdzimy, czy zmienna typu int jest większa od zera, i wyświetlimy odpowiedni komunikat w przeglądarce. Kod realizujący takie zadanie jest widoczny na listingu 3.1. Na początku jest deklarowana