skanuj0080 (20)

201

REWALORYZACJA PRZESTRZENI MIEJSKIEJ

Wprowadzenie

W XX w. wiele miast stanęło przed problemem upadku działających w XIX w., zakładów przemysłowych oraz powolną degradacją i wyludnianiem się dzielnic, które w przeszłości odgrywały kluczową rolę w rozwoju. Wdrażanie programów rewitalizacji stało się w wielu przypadkach drogą do sukcesu (m. in. w miastach w: Szwecji, Holandii, b. RFN, Wielkiej Brytanii, USA, Kanadzie, Izraelu czy Francji).

Sposoby powtórnego zagospodarowania przestrzeni miejskiej są różne w zależności od zasobów, którymi dysponuje dane miasto. Jednym z pomysłów na zastąpienie dawnej funkcji przemysłowej czy portowej jest rozwój turystyki, bazujący na istniejącym (a wcześniej nie zawsze docenianym) dziedzictwie kulturowym. Mimo że nie zawsze turystykę uznaje się za wiodący i kluczowy dział gospodarki danego miasta, to jednak jest ona zazwyczaj ujmowana w programach rewitalizacji, jako istotny element wpływający na poprawę wizerunku.

Miasto Cork w Republice Irlandii jest doskonałym przykładem ośrodka, któremu udało się zmienić trudną sytuację społeczno-gospodarczą przełomu XIX i XX w., wprowadzając od 1979 r. kolejne programy ożywienia upadających obszarów. Warto zauważyć, że funkcja turystyczna Cork z jednej strony, nie została potraktowana priorytetowo w żadnym programie rewitalizacji ale z drugiej, była wymieniana w każdym z tych dokumentów. Należy podkreślić, że rozwój turystyki bazuje przede wszystkim na bogatej historii miasta i związanych z nią zabytkach architektury, jak również na organizowanych imprezach kulturalnych. O staraniach utworzenia nowego wizerunku miasta „nie tylko dla mieszkańców ale także dla turystów”, może świadczyć fakt, że Cork został wybrany na Europejską Stolicę Kultury w 2005 r. Czy można zatem mówić o rozwoju turystyki kulturowej w Cork? W jaki sposób rewitalizacja miasta przyczynia się do rozwoju turystyki?

Kultura motywacją we współczesnej turystyce - czym jest turystyka kulturowa?

Wiek XX to przede wszystkim dominacja turystyki wypoczynkowej, często określanej mianem „3S” (ang. sun, sea, sand). Jednak według prognoz Światowej Organizacji Turystyki (za: Kowalczyk 2002), w XXI wieku zdecydowanie będzie wzrastać zainteresowanie turystyką aktywną, tzw. „3E” (ang. entertain-ment, excitement, educatioń). Jak podaje D. Kochanowska (1998), coraz więk-