skanuj0127 (2)

administracyjny sprawowany jest natomiast przez Ministra Sprawiedliwości, a nadzór służbowy przez Ministra Obrony Narodowej. Sędzią sądu wojskowego może być jedynie oficer w służbie czynnej. Organem samorządu sędziowskiego jest Zgromadzenie Ogólne Sędziów Sądów Wojskowych.

Organy sądu: w wojskowym sądzie okręgowym: prezes sądu oraz kolegium wojskowego sądu okręgowego, sądzie garnizonowym: prezes sądu.

99.    Charakter prawny preambuły do konstytucji

Celem wstępu jest wskazanie historycznych i politycznych podstaw konstytucji. Wstęp wyraża konstytucyjną tożsamość państwa, stanowiąc jedną z podstawowych wskazówek dla odnalezienia systemu wartości, na których ta tożsamość się opiera. Taki charakter wstępu powoduje, że nie wszystkim jego sformułowaniom da się przypisać treść normatywną (i dlatego wstęp nie jest ujmowany w formie kolejnych artykułów, tak jak pozostała część konstytucji). W tym sensie stanowi wyjątek od zasady normatywności konstytucji, która wymaga, by wszystkie postanowienia zawarte w tekście ustawy zasadniczej miały charakter normatywny, tzn. mogły służyć jako budulec dla formułowania norm prawnych. Konstytucja z 2 kwietnia 1997r. zawiera obszerny Wstęp - jego przyjęcie było podstawą kompromisu umożliwiającego uchwalenie konstytucji. Niektóre sformułowania odnoszą się do polskiej tradycji i historii, nawiązują do tradycji I i IIRP, a pomijają okres PRL. Inne określają cele i nadzieje związane z przyjmowaną konstytucją (zagwarantowanie praw obywatelskich, rzetelność i sprawność działania instytucji publicznych), podstawy aksjologiczne jej unormowań (poszanowanie wolności i sprawiedliwości, współdziałanie władz, dialog społeczny), związki z prawem natury (nawiązanie do przyrodzonej godności człowieka). Wstęp wyraźnie też wskazuje na role konstytucji jako najwyższej (podstawowej) ustawy państwa. Mimo, ze te postanowienia nie maja charakteru normatywnego powinny być traktowane jako podstawowa wskazówka dla procesu stosowania dalszych postanowień konstytucyjnych i dla określenia systemu wartości wynikającego z konstytucji.

100.    Zasada demokratycznego państwa prawnego

Konstytucja w art. 2 „Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej ustanawia zasadę demokratycznego państwa prawnego jako podstawową zasadę ustroju politycznego. Nakaz przestrzegania prawa wyrażony w Konstytucji w art. 7 „Organy władzy publicznej działają na podstawie prawa i w granicach prawa” odnosi się zarówno do tworzenia jak i stosowania prawa. Formalnymi gwarancjami przestrzegania prawa przez organy państwowe są wyspecjalizowane instytucje, których zadanie polega na doprowadzeniu do przywrócenia stanu zgodnego z prawem, zwłaszcza w stosunkach pomiędzy organami państwowymi a obywatelem. Taką rolę pełnią w Polsce: TK, Rzecznik Praw Obywatelskich, NSA i niezawisłe sady.

Idea demokratycznego państwa prawnego spełnia się przez zagwarantowanie oraz poszanowanie praw i wolności człowieka i obywatela, zasadę suwerenności, zasadę pluralizmu politycznego, kreowaniu władz przez okresowo odbywane wolne wybory powszechne, zapewnienie udziału społeczeństwa w podejmowaniu decyzji państwowych. Demokratyczne państwo prawne to takie, w którym prawo odzwierciedla akceptowany społecznie system wartości.

101.    Zasada podziału władz

Jest to jedna z najstarszych zasad towarzyszących rozwojowi myśli ustrojowej już w czasach Arystotelesa. O podziale władzy można mówić, mając na względzie znaczenie przedmiotowe i podmiotowe tego pojęcia. W sensie przedmiotowym (funkcjonalnym) oznacza wydzielenie odmiennych kierunków działania państwa tj. stanowienie prawa, wykonywanie prawa i sądzenie. Wg Locke'a i Monteskiusza można to rozumieć, że w każdej z 3 wyodrębnionych dziedzin działania państwa powinny odpowiadać 3 oddzielnie od siebie grupy organów państwowych.

Zasadę podziału władzy wyraźnie wprowadza Konstytucja RP, stwierdzając w art. 10 ust. 1 i 2, że „ Ustrój Rzeczypospolitej Polskiej opiera się na podziale i równowadze władzy ustawodawczej, wykonawczej i władzy sądowniczej. Władzę ustawodawczą sprawują Sejm i Senat, władzę wykonawczą Prezydent RP i Rada Ministrów, a władzę sądowniczą sądy i trybunały , Konstytucja z 1997r. tylko organy władzy ustawodawczej uznaje jako reprezentantów narodu (art. 104 i 108). Prezydenta traktuje jako „najwyższego przedstawiciela RP...” (art. 126), Radę Ministrów jako organ

77