Rys. 15.4. Hamulec dwuklockowy zwierany sprężyną i zwalniany luzownikiem elektromagnetycznym [3]
bębna od 120 do 630 mm i maksymalnym momencie hamowania odpowiednio od 20 do 2500 N-m.
Elementy cierne wykonuje się w postaci płytek o kształtach i wymiarach dostosowanych do klocków hamulcowych. Podstawową technologią stosowaną przy łączeniu okładzin ciernych z klockami jest nitowanie lub — rzadziej — łączenie śrubami. W związku z powstawaniem nowych rodzajów klejów o coraz wyższych własnościach wytrzymałościowych stosuje się również klejenie okładzin. Podane sposoby łączenia elementów ciernych z korpusem klocka hamulcowego odnoszą się również do łączenia okładzin z tarczami i taśmami.
Na rysunku 15.5a, b przedstawiono schematy hamulców szczękowych, ze szczękami umieszczonymi wewnątrz bębna hamulcowego. Są to hamulce zaciskowe, w których szczęki są odsunięte od bębna dzięki działaniu sprężyn.
Rys. 15.5. Schematy hamulców szczękowych wewnętrznych [3]
397