206
Rys. 15.7. Charakterystyka sialonapięciowa idealna i rzeczywista wzmacniacza operacyjnego
elektrody badanej. Stanów takich należy się oczywiście wystrzegać i w miarę możliwości do nich nie dopuszczać.
Inną cechą charakteryzującą ten wzmacniacz jest rezystancja wejściowa, jaką „widzi" źródło sygnału Uwr Rezystancja ta ma wartość równą Rly i w praktyce ograniczona jest do kilkudziesięciu, a co najwyżej kilkuset kO. Ola wielu zastosowań w elektrochemii rezystancja ta jest zbyt mała i układ należy zmienić na układ wzmacniacza nieodwracającego fazę lub go dodatkowo rozbudować.
15.5. Inwerter napięcia
Jednym z często stosowanych układów wzmacniacza odwracającego jest układ, w którym wartości Rt i R2 są sobie równe. Wzmocnienie tego układu wynosi:
K.--1 (15.8)
Układ ten nosi nazwę inwertera napięcia. Stosowany jest wtedy, gdy potrzebny jest sygnał mający taką samą wartość bezwzględną, lecz przeciwną polaryzację napięcia niż sygnał wejściowy.
ir
15.6. Wzmacniacz nie odwracający fazy napięcia wejściowa®* -.
Schemat połączeń wzmacniacza nie odwracającego fazy oraz pndi®^ wejściowego i wyjściowego w funkcji czasu przedstawione aą SS rp Ul
Rys. 15.8. Schemat ideowy wzmacniacza nie odwracającego fazy niiapria sprzężeniem zwrotnym
Przy identycznych założeniach, jakie zostały poczynione wzmacniacza odwracającego fazę, możemy napisać, korzystąjiF
Zależność powyższa wynika z tego, że napięcie Ur St 0 V, i tpfl® potencjał wejścia we. jest praktycznie taki sam jak wejścia Me,., t/„,. Wzmocnienie użytkowe tego wzmacniacza jest określone
Jak widać, współczynnik wzmocnienia zależy też jnrtjraii sprzężenia zwrotnego i — co jest istotną cechą różniącą u porzedniego — współczynnik ten nie może być mniejszy ą wzmacniacza ni cod wracającego fazy jest bardzo duża wejściowej, która równa jest nieskończoności w przypadłoś niacza, zaś dla wzmacniaczy rzeczywistych sięgać może i więcej (dla specjalnych wzmacniaczy elekt roenetrycz* jak