skanuj0480

4.55). Po drugie, wykres linii reprezentujących proste sieciowe płaszczyzny hkL sieci odwrotnej nie odpowiada już krzywym z rysunku 4.65.

Aby wyeliminować te niedogodności, Buerger zaproponował inne umieszczenie osi obrotu w stosunku do wiązki padającej, tak by sprowadzić początek Q płaszczyzny hkL na sferę Ewalda (ang. eąui-inclination method — metoda równokątowa). Jest rzeczą oczywistą, że w wyniku tego znika martwy obszar, ponadto zaś proste sieciowe sieci odwrotnej odzyskują postać linii z wykresu przedstawionego na rysunku 4.65. Z rysunku 4.69 wynika,

hOO

4 cm    5 cm

Rys. 4.68. Rozmieszczenie na rentgenogramie Weissenberga (anomalnie rozciągniętym) czterech wycinków płaszczyzny hk0 sieci odwrotnej

482