podstawowe cechy czynnościowe serca
□ pobudliwy
■ reaguje na bodźce
□ kurczliwy
J obdarzony automatyzmem
□ kurczy się rytmicznie kolejno w poszczególnych przedziałach
□ zdolny do wykonywania pracy przez całe życie
J przystosowany do wypoczywania tylko między poszczególnymi skurczami J zmieniający siłę skurczu w zależności od stopnia rozciągnięcia przed skurczem _l niezdolny do odpowiadania na częstotliwe bodźce skurczem tężcowym J bardzo wrażliwy na niedotlenienie, niedokrwienie, jonowy skład płynu odżywczego
Różnice w porównaniu z mięśniami szkieletowymi J posiadanie własnego automatyzmu
□ stopień reakcji na skuteczny bodziec
■ w mięśniu szkieletowym zależy on od siły bodźca
□ przy drażnieniu słabymi podnietami jest pobudzana mała ilość włókien - reakcja jest mniejsza
□ przy pobudzeniu silniejszymi bodźcami zostaje pobudzona większa ilość włókien - reakcja jest silniejsza
■ mięsień sercowy pobudzany bodźcami o różnej sile reaguje pełnym skurczem
□ przy drażnieniu mięśnia sercowego tworzącego jedność czynnościową zachodzi pobudzenie wszystkich włókien według prawa „wszystko albo nic"
Właściwość komórek pobudliwych polegającą na tym, że na bodźce pod-progowe reagują tylko depolaryzacją miejscową, a na różnej siły bodźce nad-progowe odpowiadają powstaniem impulsu, czyli potencjału czynnościowego o jednakowej amplitudzie, przebiegu i czasie trwania, nazywa się prawem „wszystko albo nic".
□ dalsze zwiększanie siły bodźca nie zwiększa stopnia skurczu
215
ANATOMIA I FIZJOLOGIA CZŁOWIEKA