106611

Specyficzne właściwości mięśnia sercowego

•    Mięsień poprzecznie prążkowany, o wybitnym metabolizmie tlenowym.

•    W obrębie mięśnia sercowego są dwa syncytia czynnościowe (mięsień przedsionków i komór), dzięki połączeniom ścisłym o obrębie tych grup, proces pobudzenia szerzy się z komórki na komórkę, dzięki temu komory serca reagują zgodnie z prawem wszystko albo nic. Połączenia te to koneksony, podlegają one regulacji i dlatego przewodnictwo też może regulowane

•    Posiada własny układ r ozrusznikowy (automatyzm), dzięki czemu kurczy się w sposób uporządkowany w całkowitej izolacji

•    Podlega znaczącej regulacji zarówno części przywspólczulnej, jak i wspólczulnej Do serca dochodzą nerwy błędne - część przywspólczulna Część wspólczulna nie inicjuje skurczów serca, ale wpływa na częstość skurczów serca i ich silę.

Siła skurczów serca jest regulowana zarówno przez mechanizmy wewnętrznej regulacji, jak i przez działanie czynników zewnętrznych.

Regulacja:

-    Homeometryczna - związana z sytuacją, w której długość sarkomeru kardiomiocytu jest stała (mechanizmy wewnętrzne i zewnętrzne),

-    Heterometryczna - związana ze zmiana wyjściowej długości sarkomeru (mechanizmy wewnętrzne).

•    Komórki serca charakteryzują się specyficznymi właściwościami elektrofizjologicznymi; potencjał elektryczny charakterystyczny dla kurczącego się mięśnia w'plywa na gospodarkę Ca i na tej drodze dochodzi do regulacji siły skurczu mięśnia (regulacja homonretrycz-na).

•    Występuje bardzo długi okres refrakcji względnej i bezwzględnej.

•    Mięsień sercowy ze względu na kanały w błonie jest uzależniony od stężenia jonów Na,

K. a przede wszystkim Ca.