skanuj0007

zachowanie podczas ogrzewania w probówce (piroliza) i w otwartym płomieniu są bardzo ważne. W badanym materiale można sprawdzić obecność heteroatomów takich jak: azot, halogeny (szczególnie chlor) i siatkę. Jeśli te testy podstawowe nie dadzą odpowiedzi, możemy zidentyfikować termoplast na podstawie badania rozpuszczalności. Zwykle polimery zawierają dodatki takie jak: napełniacze, barwniki i stabilizatory, jednak zazwyczaj nie przeszkadzają one w analizie.

Badanie snalania w otwartym płomieniu.

Maleńką próbkę rozdrobnionego tworzywa przykłada się na szpachelce lub łyżeczce metalowej (najlepiej niklowej) do ostrego, tj. nieświecącego, możliwie małego i wąskiego płomienia palnika gazowego, tak aby płomień dotkną! próbki. Można też niewielki kawałek tworzywa chwycić pensetą i wprowadzić wprost do płomienia. Obserwuje się zjawiska zachodzące w bezpośrednim kontakcie z płomieniem, następnie wyjmuje się próbkę z płomienia i obserwuje dalej. Jeżeli próbka się pali należy płomień zdmuchnąć, po czym obserwować powstające dymy, a następnie określić ich zapach oraz wygląd popiołu. Należy zaobserwować:

1)    czy tworzywo pali się, czy pali się w płomieniu palnika, ale gaśnie po wyjęciu z płomienia, czy zapalone pali się dalej samo, nie pali się (kolumny 12-15)

2)    rodzaj płomienia tworzywa (świecący kopcący), barwę płomienia, iskrzenie płomienia (kolumna 16)

3)    czy tworzywo topi się, kapie kropelkami lub ciągnie, czy się zwęgla, pęcherzuje, rozwarstwia (kolumna 16)

4)    jaka jest woń próbki po zgaszeniu (kolumna 1 7)