prądu przewodzenia i prądu absorpcji. Obliczona formalnie rezystancją prób
{ R ~ y )’ zmienia się w czasie dążąc do wartości wynikającej z prądu przew
dzenia. Ponieważ w nowoczesnych dielektrykach typu polimerów czasy rek sacji są bardzo długie, to zamiast jednej wartości rezystancji należałoby p wać charakterystykę czasową R = f(t). Problem len w pewnej mierze rozwiążą korekta wprowadzana poprzez pomiar prądu resorbeji (rys. 6.1).
Rys. 6.1. Zależność prądu absorpcji (Ia), prądu przewodzenia (Ij,) oraz prądu reso (Ir) w funkcji czasu
Prąd resorbeji jest prądem rozładowania dielektryku. Otrzymujemy wyłączając napięcie zasilające i zwierając próbkę miernikiem prądu. Z fizy nego punktu widzenia prąd ten jest ruchem ładunków związanych na ciek dach przez mechanizmy polaryzacji. Wobec odłączenia napięcia ulegają o bowiem stopniowemu zanikowi. Teoretycznie prąd absorbeji powinien Ir równy prądowi resorbeji. Odpowiednie przesunięcie w czasie i odjęcie ty prądów powinno dać w efekcie tylko prąd przewodzenia stały' w czasie, a więc stałą w czasie rezystancję próbki. W warunkach rzeczywistych problem j bardziej złożony.
Aby oceniać materiały pod względem przewodności elektrycznej, wpro dzono pojęcie rczystywności skrośnej (pv) oraz rezystywności powierzchni wej ( ). Rezystywność skrośna (pv), nazywana czasem opornością właści
skrośną, obliczana jest z zależności: