155
styki dynamicznej z rysunku 9.3.b tłumaczy sic procesami ładowania i rozładowania pojemności złącz p-n.
155
a) b)
0.3. Charakterystyki dynamiczne warystorów: a) wysokonapięciowego (pracujące go przy gęstościach prądu rzędu (5 -i- 6) *106 [A/m2]), b) niskonapięciowych
Wary story wykonane są z technicznego karborundu, który jest produktem tezy chemicznej węgla z krzemem. Węglik krzemu (karborund) zawiera 045% Si i 29,955% C. Otrzymuje się go przez redukcję Si02 za pomocą la w temperaturze około 200°C (Si02+3C=SiCM-3CO). W zależności od wców i od technologii wytwarzania otrzymuje się kryształy o różnych bar-h. (bezbarwne, żółte, zielone, niebieskie, popielate i c/ame). Przy czym sty karborund jest bezbarwny. W zależności od rodzaju domieszek kryształy iadają przewodnictwo typu p lub n. Własności kryształów węglika krzemu ano w tablicy 9.1.
Rezystancja sprasowanego proszku karborundu zależy od średnicy ziaren, zilustrowano na rysunku 9.4. Najczęściej stosowanym materiałem wiążącym rna karborundu jest spoiwo ceramiczne, niskotopliwe szkło oraz mieszaniny nków metali. Całość prasuje się, a następnie spieka w temperaturze od 1000 I2(X)"C. Rezystancja proszku karborundu jest dość duża, w związku z czym ła C warystorów (opis parametrów w pkt. 2.3) też ma duże wartości. Dla yniania mniejszych wartości stałej C (przy niezmienionej wartości współ-nnika f3) stosuje się domieszki dodawane do masy opornikowej, takie jak: fil. czteroboran sodowy, węglik boru, tlenek magnezu lub tlenek bery lu, ieje możliwość zmniejszenia wartości stałej C poprzez skrócenie opornika zwiększenie jego przekroju, jednak zabiegi takie wpływają niekorzystnie na ianę wartości współczynnika nieliniowości P oraz są ograniczone ze wzglę-na ograniczoną wytrzymałość korpusu waryslora.