SNC00113

1.    Darowizna na cele publiczne jest unormowana w art. 13 ust. 2, jak również i w art. 22, przy czym oba przepisy są umieszczone w tym samym rozdziale ustawy. Dlatego rodzi się pytanie, dlaczego ustawodawca dwukrotnie zajmuje się darowizną na cele publiczne i czy rzeczywiście w obu przepisach mamy do | czynienia z darowiznami. Szczegółowa analiza treści art. 22 nakłada obowiązek i wyjaśnienia sformułowania „przekazania własności nieruchomości gminie w dro- ! dze darowizny”. Jest to sformułowanie najbardziej mylące, gdyż umowa darowizny zawsze była czynnością cywilnoprawną, a przekazanie — aktem administracyjnym, który podlegał wykonaniu na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego. W komentowanym przepisie przyjęto konstrukcję, że z inicjatywą dokonania wspomnianej czynności prawnej występuje zainteresowana gmina, a za jej wnioskiem musi przemawiać ważny interes podlegający ocenie przedstawiciela działającego w imieniu darczyńcy. Wniosek powinien wskazywać, że nieruchomość mająca być przedmiotem przekazania w drodze darowizny jest położona na terenach przeznaczonych w planach miejscowych pod budownictwo mieszkaniowe i infrastrukturę techniczną związaną z tym budownictwem, a cele te nie są

i nie mogą być zrealizowane przez Skarb Państwa, województwo lub powiat.

2.    Czysta postać darowizny polega na bezpłatnym przesunięciu dobra majątkowego, którym może być nieruchomość, z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, następuje to w drodze umowy sporządzonej w formie aktu notarialnego. Jest to w zasadzie umowa dwustronna, wymagająca oświadczenia ze strony obdarowanego o przyjęciu darowizny (patrz W. Czachórski: Zobowiązania. Zarys wykładu, Warszawa 1994, s. 338 i nast.; S. Grzybowski w: System prawa cywilnego, t. III, cz. 2, Ossolineum 1976, s. 224; L.Stecki: Umowa darowizny, Warszawa-Poznań 1974).

3.    Ta podstawowa konstrukcja umowy darowizny doznaje na tle treści art. 22 daleko idących modyfikacji. Przepis zawiera sformułowanie, że jest to przekazanie własności nieruchomości w drodze darowizny, jeśli są spełnione dodatkowe warunki w nim wymienione. W zwykłej darowiźnie natomiast nie ma tak szeroko rozbudowanych warunków (cel przysporzenia majątkowego musi mieć swoje oparcie w planie miejscowym i jest on ściśle ograniczony do budownictwu mieszkaniowego oraz związanej z nim infrastruktury technicznej). Za realizacja budownictwa przez gminę musi przemawiać jej ważny interes i to, że inwestycje nie jest lub nic może być wykonana przez Skarb Państwa, województwo lu® powiat.

4.    Typowa umowa darowizny jest umową konsensualną, natomiast zamieć* czona w treści art. 22 jest przymusową albo obligatoryjną, jeśli chcemy jej nad* łagodniejszą kwalifikację. Skarb Państwa nie może odmówić jej zawarcia, gdy * spełnione wszystkie przesłanki wymienione w tym przepisie. Ze względu na ta umowa przysparzająca występuje jako „umowa przekazania w drodze darowi ny”, nio możemy tej umowy uznać za typową darowiznę z dziedziny zobowii^® Najwłaściwsze byłoby określenie jej jako umowy o bezpłatnym przekazań