SNC03652

ES

Klimatolodzy poszukują nieraz średniego kierunku wiatru. Obliczenie średniej arytmetycznej azymutu nie ma sensu; potrzebne jest jakieś inne rozwiązanie. Wśród różnych sposobów określania średniego kierunku do najstarszych należy metoda Lamberta, pozwalająca wyznaczyć średni kierunek na podstawie częstości występowania 8 kierunków wiatru (tj. N, NE, E itd., mając 16 kierunków można je zredukować do 8, rozdzielając częstości sąsiednich kierunków „na pól”). Wzór Lamberta jest następujący

E - W + (NE + SE - NW -SW)cos45^{6 gCt} “ N-S + (NE + NW -SE -SW)cos45°

gdzie: a - azymut średniego kierunku, a N, NE, E itd. - częstość wiatrów o określonych kierunkach.

Do oceny prędkości wiatru, oprócz regularnych pomiarów anemometrycznych, stosuje się opisową skalę opracowaną przez Beauforta. Skala ta pozwala na oszacowanie prędkości wiatru na podstawie opisu oddziaływania wiatru na lądzie i morzu.

Ir-

Francis Beaufort (1774-1857), Irlandczyk, marynarz. Morską karierę rozpoczął w wieku trzynastu lat jako chłopiec pokładowy na żaglowcach, a odszedł z marynarki w 1855 r. jako admirał. Skalę wiatru opracował w latach 1806-1808, początkowo określała ona liczbę żagli, jaką nieść mogła wojenna pełnorejowa fregata w określonych warunkach pogodowych. W1838 r. opracowana przez Beauforta skala wiatru weszła w skład tzw. oznaczeń pogody raportowanych przez statki floty brytyjskiej. Na międzynarodowej konferencji meteorologicznej w Warszawie w 1935 r. oficjalnie zatwierdzono nieco zmodyfikowaną wersję tej skali do użytku w systemie międzynarodowych obserwacji meteorologicznych.

V

SE

Tab. 7.1. Oznaczenie siły wiatru według skali Beauforta

Skala Beauforta		Prędkość wiatru			Oznaki wiatru
Stopień	Nazwa	m/s	km/h	węzły	na lądzie	na wodzie
0	Cisza	<0,2	<1	<1	Cisza, dym unosi się pionowo	Powierzchnia gładka jak lustro
1	Powiew	0,3-1,5	1-5	1-3	Dym wskazuje na kierunek wiatru, chorągiewka nie reaguje	Powierzchnia lekko pomarszczona
2	Słaby	1,6-3,3	6-11	4-6	Drżą liście, porusza się chorągiewka	Pasma drobnych fal
3	Łagodny	3,4-5,4	12-19	7-10	Liście i mniejsze gałązki stale się poruszają	Fale dłuższe, dają się wyróżnić grzebienie fal
4	Umiarko wany	5,5-7,9	20-28	11-15	Poruszają się małe gałęzie, kurz unosi się z podłoża	Fale zaczynają płukać, pojawia się biała piana
5	Dość silny	8,0-10,7	29-38	16-21	Chwieją się małe drzewka pokryte liśćmi	Fale są dłuższe, mocniej spienione, słychać pomruk fal

135