Tab. 14.3. Piętra klimatyczno-roślinne w Andach tropikalnych (wg Trewartby, 1980)
temperatura_uwilgocenie_ wysokość n.p.m.
Ucsbtt miesięcy deszczowych |
Tiara caUente |
Tiara tanplada |
Tiara fiia |
Tiara helada |
Tiara narada |
12-10 |
lasy wiecznie zielone |
tropikalne lasy górskie |
lasy mgliste |
paramo: wilgotne łąki |
wieczne śniegi |
9-8 |
wilgotna sawanna |
wilgotne lasy i łąki |
wilgotne zarośla |
puna: suche zarośla cierni- | |
7-5 |
sucha sawanna |
lasy zrzucające liście |
suche zarośla |
ste, trawy | |
4-3 |
sawanna ciernista |
pustynia | |||
2-1 |
półpustynia |
pustynia |
m.in. z lasów mglistych, geobotanicy nazywają tropikalnym pokrojem pięter klimatyczno-roślinnych .
^ W tropikach temperatura powietrza i jej zmiany z wysokością mają drugorzędne znaczenie ekologiczne. Skutki zimna ujawniają się dopiero w górnych częściach układu piętrowego, gdyż powyżej lasów mglistych występuje roślinność, przypominająca strefę umiarkowaną; są to lasy iglaste i łąki - odpowiednik regli tatrzańskich czy łąk alpejskich., Jeszcze wyżej rozpościera się zimna pustynia górska, nad którą leży granica wiecznych śniegów.
^Kropikalny pokrój pięter klimatyczno-roślinnych, który we wzorcowej postaci roz-
'inąłęsię w południowoamerykańskich Andach, stanowi specyficzną strukturę, w której jdHg&rciedląją się wpływy warunków wilgotnościowych i termicznych. Temperatura zależy przede wszystkim od wysokości n.p.m., opady zmieniają się zarówno w profilu piągLOwym, jak i ^ zależności od szerokości geograficznej, gdyż w miarę oddalenia od równiga wydłuża się trwanie sezonu suchego. Kombinacje oddziaływań tych czynników tworzą różne warunki dla wegetacji roślin występujących w charakterystycznych zbiorowiskach. Swoisty podział klimatyczny obszarów górskich strefy międzyzwrotnikowej na podstawi© kryteriów jj&obotanicznych przedstawia tabela 14.3. Na rysunku 14.1 przedstawiono natomiast przykłady piętrowego rozmieszczenia niektórych drzew oraz upraw w Andach.
‘ / Piętra klimatyczno-roślinne w strefie umiarkowanej i w wysokich szerokościach geograficznych wyróżnia się na podstawie temperatury powietrza, która determinuje panujący typ roślinności. Jej skład gatunkowy zmienia się wraz z zaostrzającymi się ku górze; warunkami termicznymi. Zmiany te są wyraźnie wykształcone i poznane w Alpach. Dlatego ^wyróżniamy alpejski układ (pokrój) pięter klimatyczno-roślinnych. Jego charakterystyczną cechą jest m.in. sąsiedztwo najwyższego piętra roślinnego - łąk alpejskich z polami wiecznych śniegów i lodowcami górskimi. Brak mu natomiast, przynajmniej w Alpach, pustynnego piętra bez trwałej pokrywy śnieżnej i bez roślinności -pustyni górskiej.
283