SNC03845

Od lat 1980. nastąpiło upowszechnienie poglądu, że nieunikniony wskutek gospodarczej działalności człowieka przyrost zawartości gazów cieplarnianych w atmosferze spowoduje w nieodległej przyszłości globalny wzrost temperatury i znaczne zmiany klimatu, wraz z towarzyszącymi im zaburzeniami funkcjonowania ekosystemów. Konsekwencją przyjęcia hipotezy globalnego ocieplenia są postulaty powstrzymywania emisji gazów cieplarnianych i przygotowanie gospodarki światowej do nieuniknionych zmian warunków klimatycznych (tab. 15.3).

.Dochodzenie w sprawie efektu cieplarnianego jest zakończone. Już dawno nie chodzi o dowody winy. lecz tylko o złagodzenie wymiaru kary" (H. Grass, ekspert ONZ ds. meteorologii). ....zmiany klimatu mogą nastąpić tak szybko, że skuteczne przystosowanie może okazać się niemożliwe. Nigdy w historii ludzkości nie musieliśmy się przystosowywać do niczego, co by choć trochę przypominało warunki, jakie zaistnieją, jeśli będziemy nadal niszczyć nasze środowisko globalne" (Al Gore „Ziemia na krawędzi"). Wyd. ETHOS. 1996).

„Problem przyszłych zmian obarczony jest wielką liczbą znaków zapytania. Kilku spraw z tym związanych możemy jednak być pewni, a mianowicie tego, że gazy cieplarniane pochłaniają promieniowanie długofalowe i powodują ogrzewanie atmosfery, tego. że koncentracja tych gazów w atmosferze rośnie, oraz tego. ze konsekwencje tych zmian zagrażają życiu na Ziemi. Nie ma natomiast pewności, dokąd to zagrożenie doprowadzi ludzkość oraz kiedy to nastąpi" (M. Sadowski. Biuro ds. Ochrony Klimatu w Ministerstwie Środowiska).

„Dwutlenek węgla wytwarzany przez człowieka nie ma wielkiego wpływu na klimat... Ocieplenie klimatu, rzekomo powodowane przez człowieka i wymagające zmniejszenia «niebezpiecznych» emisji dwutlenku węgla i innych gazów cieplarnianych, stało się atrakcyjnym usprawiedliwieniem modnych obecnie propozycji ograniczenia wzrostu ludności Trzeciego Świata oraz nałożenia wielkich podatków na paliwa kopalne" (Z. Jaworowski. Rada Naukowa Centralnego Laboratorium Ochrony Radiologicznej).

Mówi się wprawdzie o scenariuszach globalnych zmian klimatu (tzn. różnych wersjach jego ewolucji), ale same zmiany są uznawane za dostatecznie udokumentowane i w zasadzie bezdyskusyjne. Przekonanie o zachodzących już zmianach i nasileniu ich w przyszłości wiąże się m.in. z przyjęciem tej hipotezy za podstawę światowej strategii ekologicznej i toczących się ze zmiennym powodzeniem międzypaństwowych rokowań, zmierzających do redukcji emisji gazów cieplarnianych do atmosfery. Międzyrządowy Komitet Naukowy do spraw Zmian Klimatycznych (EPCC) przedstawia raporty, uzasadniające tezę o nadchodzącym ociepleniu i wykazujące, że proces ten zachodzi już obecnie. Klimatologiczna hipoteza funkcjonuje jako paradygmat w nauce o środowisku, w koncepcji zrównoważonego rozwoju i jako podstawa oficjalnej działalności proekologicznej i politycznej.

Można zrozumieć przyczyny dość łatwej akceptacji tej hipotezy. Są wśród nich m.in.: fascynacja komputerowymi symulacjami klimatu, naturalna skłonność do wyolbrzymiania aktualnych fluktuacji klimatycznych i odczytywania w nich sygnału trwałych przemian, uznanie znaczącej roli człowieka w zachodzących na Ziemi procesach i realnej możliwości sterowania nimi.

Obok „poprawności politycznej” i proekologicznej postawy obowiązują również -a nawet przede wszystkim - zasady postępowania naukowego, w którym niedopuszczalne są manipulacje faktami, preferowanie z góiy przyjętych założeń, forsowanie opinii i wniosków na podstawie jednostronnie dobranych przesłanek itp. Istnieją obawy, że działalność

308